incorrer
Aparencia
- Pronuncia: /iŋ.ko.ˈReɾ/ (AFI)
incorrer
- Realizar algo que merece castigo, reprensión, crítica, etc.; caer nunha falta.
- Exemplo: Incorreu en falta leve. Incorrer nun delito. O que non cumpra as ordes incorrerá en castigo
.
- Exemplo: Incorreu en falta leve. Incorrer nun delito. O que non cumpra as ordes incorrerá en castigo
- Causar ou atraer cara a si un sentimento desfavorábel, ou unha consecuencia negativa.
- Exemplo: Incorrer no seu odio. Incorreu no seu desprezo. Incorrer en sospeita
.
- Exemplo: Incorrer no seu odio. Incorreu no seu desprezo. Incorrer en sospeita
Conxugación
Verbo regular da 2ª conxugación
Infinitivo | incorrer |
Xerundio | incorrendo |
Participio | incorrido, incorrida, incorridos, incorridas |
1 Vostede(s) |