[go: up one dir, main page]
Saltar ao contido

illar

do Galizionario, dicionario galego na Internet.
Galego illar1
  • Etimoloxía: de illa.
  • Pronuncia: /iˈʎaɾ/ (AFI)

Verbo transitivo

illar

  1. Separar algo ou alguén dun conxunto do que forma parte.
  2. Impedir ou mitigar a propagación mediante materiais propiamente illantes de fenómenos físicos como o son ou a calor.
  3. (Química) Separar un elemento químico do que estaba combinado.
  4. (Matemáticas) Despexar só unha variable dunha ecuación, e facer que figure todo en función dela.

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    
Formas impersoais
Infinitivo illar
Xerundio illando
Participio illado, illada, illados, illadas

Formas persoais
singular plural
primeira segunda terceira primeira segunda terceira
Modo
Indicativo 		Presente illo illas illa illamos illades illan
Copretérito illaba illabas illaba illabamos illabades illaban
Pretérito illei illaches illou illamos illastes illaron
Antepretérito illara illaras illara illaramos illarades illaran
Futuro illarei illarás illará illaremos illaredes illarán
Pospretérito illaría illarías illaría illariamos illariades illarían
Modo
Subxuntivo 		Presente ille illes ille illemos illedes illen
Pretérito illase illases illase illásemos illásedes illasen
Futuro illar illares illar illarmos illardes illaren
Modo
Imperativo 		Afirmativo illa ille1 illemos illade illen1
Negativo illes ille1 illemos illedes illen1
Infinitivo conxugado illar illares illar illarmos illardes illaren
1 Vostede(s)


Traducións


Verbo pronominal

illarse

  1. Separarse algo ou alguén do conxunto do que forma parte.


illar2
  • Pronuncia: /iˈʎaɾ/ (AFI)

Substantivo masculino

illar (sg: illar; pl: illares)

  1. (Anatomía) Espazo comprendido entre as falsas costelas e a cadeira.

Traducións

Traído desde «https://gl.wiktionary.org/w/index.php?title=illar&oldid=682390»