florentino

• Etimoloxía: do latín florentinus.

• Pronuncia: /floɾɛnˈtino̝/ /floɾenˈtino̝/ (AFI)

florentino (ms: florentino; mpl: florentinos; fs: florentina; fpl: florentinas)

1. (Xentilicio) Habitante ou natural de Florencia.

• Castelán: florentino ^(es)
• Francés: Florentin ^(fr)
• Inglés: Florentine ^(en)
• Italiano: fiorentino ^(it)
• Polaco: florentczyk ^(pl)
• Portugués: florentino ^(pt)
• Ruso: флорентиец ^(ru)

florentino (ms: florentino; mpl: florentinos; fs: florentina; fpl: florentinas)

1. Relativo ou pertencente a Florencia e a súa xente.

• Castelán: florentino ^(es)
• Francés: florentin ^(fr)
• Inglés: Florentine ^(en)
• Italiano: fiorentino ^(it)
• Polaco: florencki ^(pl)
• Portugués: florentino ^(pt)
• Ruso: флорентийский ^(ru)