feliz

• Etimoloxía: do latín felix.

• Pronuncia: [feˈliθ] (estándar), [feˈlis] (con seseo) (AFI)

feliz (sg: feliz; pl: felices)

1. Que sente felicidade.
   • Exemplo: Parecía unha rapariga feliz.
     
     
   • Sinónimos: alegre, contento, ditoso, ledo.
   • Antónimos: apesarado, desgraciado, desventurado, infeliz.
2. Que produce ou implica felicidade, ou que acontece no momento oportuno.
   • Exemplo: Foi un feliz acontecemento nesas circunstancias.
     
     
   • Sinónimos: acertado, atinado, ditoso, fasto, fausto, oportuno, venturoso.
   • Antónimos: aciago, desgraciado, funesto, infausto, infortunado, malfadado, maldito, nefasto.

• Alabama: ayokpa ^(akz).
• Alemán: glücklich ^(de)
• Castelán: feliz ^(es).
• Francés: heureux ^(es).
• Grego antigo: μάκαρ ^(grc)
• Inglés: happy ^(en).
• Portugués: feliz ^(pt).
• Vasco: zoriontsu ^(eu), zorioneko ^(eu)