fulgor
Etimoloxía: do latín fulgor, fulgōris.
Pronuncia: /fulˈɣoɾ/ (AFI)
Substantivo masculino
fulgor (sg: fulgor; pl: fulgores)
- Brillo de grande intensidade.
- Exemplo: Cegoume un fulgor, e de súpeto o mago desaparecera.
- Exemplo: Cegoume un fulgor, e de súpeto o mago desaparecera.
Sinónimos
Traducións
- Alemán: Brillanz (de)
- Castelán: fulgor (es)
- Chinés: 华晨 (zh)
- Francés: brillance (fr)
- Inglés: fulgor (en), brilliance (en)
- Italiano: brillantezza (it)
- Portugués: fulgor (pt)
Substantivo masculino
fulgor (sg: fulgor; pl: fulgores)
Substantivo
fulgor (sg: fulgor; pl: fulgors)
Substantivo
fulgor
Substantivo masculino
fulgor (sg: fulgor; pl: fulgores)
Categorías:
- Galego
- Entradas en galego derivadas do latín
- Entradas en galego con etimoloxía
- Entradas en galego con transcrición fonolóxica
- Substantivos masculinos en galego
- Castelán
- Entradas en castelán derivadas do latín
- Entradas en castelán con etimoloxía
- Substantivos masculinos en castelán
- Inglés
- Entradas en inglés derivadas do latín
- Entradas en inglés con etimoloxía
- Substantivos en inglés
- Latín
- Substantivos en latín
- Portugués
- Entradas en portugués derivadas do latín
- Entradas en portugués con etimoloxía
- Substantivos masculinos en portugués