che

• Etimoloxía: De te.

• Pronuncia: /t͡ʃe̝/ (AFI)

1. Definición impropia: Forma átona da segunda persoa do singular, usada para se referir a aquel a quen se fala ou escribe, cando gramaticalmente desempeña a función de complemento indirecto sen preposición.
2. Definición impropia: (Dialectal) Emprégase en certas zonas no canto do pronome te, agás nos casos nos que este tén valor reflexivo.

Exemplos e citas: ¿Qué che importan as horas?—O bosque, Luis Pimentel, (Sombra do aire na herba, Vigo, Galaxia, 1959).

• Cando concorre cos pronomes átonos de terceira persoa o, a, os e as, xorden as contraccións cho, cha, chos e chas.

• Castelán: te ^(es)
• Portugués: te ^(pt)

• cheísmo

• Pronuncia: /ˈt͡ʃɛ/ (AFI)
• Definición: Emprégase para apelar afectivamente un interlocutor ó cal se atúa: Vente, che.
  

• ne, ho, aieu.

• Apéndice: Interxeccións