mendeburu

Basque

Composé de mende (« siècle ») et de buru (« tête, fin »).

Déclinaison

Nom inanimé
Cas	Indéfini	Singulier	Pluriel
Absolutif	mendeburu	mendeburua	mendeburuak
Ergatif	mendeburuk	mendeburuak	mendeburuek
Datif	mendebururi	mendeburuari	mendeburuei
Génitif	mendebururen	mendeburuaren	mendeburuen
Comitatif	mendebururekin	mendeburuarekin	mendeburuekin
Bénéfactif	mendebururentzat	mendeburuarentzat	mendeburuentzat
Causatif	mendebururengatik	mendeburuarengatik	mendeburuengatik
Instrumental	mendeburuz	mendeburuaz	mendeburuez
Inessif	mendeburutan	mendeburuan	mendeburuetan
Locatif	mendeburutako	mendeburuko	mendeburuetako
Allatif	mendeburutara	mendeburura	mendeburuetara
Terminatif	mendeburutaraino	mendebururaino	mendeburuetaraino
Directif	mendeburutarantz	mendebururantz	mendeburuetarantz
Destinatif	mendeburutarako	mendebururako	mendeburuetarako
Ablatif	mendeburutatik	mendeburutik	mendeburuetatik
Partitif	mendebururik	—	—
Prolatif	mendeburutzat	—	—

mendeburu \Prononciation ?\

Centenaire.
- Lauaxeta idazlearen sortzearen mendeburua.
  le centenaire de la naissance de l’écrivain Lauaxeta.