problemy wychowawcze-pomocy!!

GoĹÄ: Kaska Re: problemy wychowawcze-pomocy!! IP: 193.162.192.* 17.07.08, 15:55

Przede wszystkim - odchudz go!!! Ruch, ruch i jeszcze raz ruch. No i
zmiana nawykow zywieniowych. Zero fast foodow. Twoje dziecko bedzie
niedlugo mialo kompleksy ktore beda go hamowac przez reszte zycia.
ZApisz go na basen, pilke nozna, koszykowe, reczna cokolwiek macie w
okolicy. Czy wiesz ze otylosc to kalectwo??? Chcesz go okaleczyc na
reszte zycia? Na swiecie bija na alarm ze otylosc i cukrzyca
zaczynaja byc w czolowce chorob na swiecie u dzieci i mlodziezy a my
Polacy dotychczas szczuple spoleczenstwo dalej zabieramy nasze
dzieci do McDonaldsa, KFC czy Pizza Hut. Dlaczego i po co??? Czy
wiesz ze w hamburgerze w McDonalds jest tylko 30% miesa bo reszta to
chemiczne srodki i polepszacze smaku. Widzialas film "Oversize
me"??? Zobacz - przestaniesz chodzic do fast foodow. Poza otyloscia,
fast foody przez to ze ich jedzenie jest tak naladowane chemia,
wywolac depresje nawet u dzieci, hustawki nastrojow i
uzaleznienie!!!

Wiem brzmi to okrutnie ale taka jest prawda.

verdana Re: problemy wychowawcze-pomocy!! 17.07.08, 18:43

A skąd pewność, ze autorka watku chadza do fast-foodow, zywi dziecko
cukierkami i hamburgerami? Może tak, a może dziecko jest zbyt tegie
(co nie musi oznaczać otyle) z innych wzgledów. Ja np. cale zycie
miałam nadwagę, a rygorystyczne odchudzanie w dzieciństwie nie tylko
nie pomogło, ale nabawilam się przez nie kompleksów (jestem tak
obrzydliwa z wyglądu, ze nie podobam się nawet rodzicom) i do dzis
np. nie chodzilam na basen, nie rozbierałam się na plazy, nie
chodzilam na zabawy - bo przecież bylam "otyła" - a mialam po rpostu
lekka nadawagę. tak jest do dzis - nie lubie kupowac ubrań, nie
przegladam się w lustrze -a wage mam na swój wiek bardzo przywoitą.
Wolałabym być grubsza i moc się zaakceptować. Oczywiście, dziecko o
ile wazy za dużo nalezy kontrolowac, ale nie samodzielnie, ale pod
kontrolą bardzo rozsadnego lekarza, ktory widzi nie tylko wagę, ale
i cale dziecko.
Ja bardziej zastanowilabym sie tu nad rola babci, ktora nie radzi
sobie z dzieckiem - może byloby lepiej zrezygnować z jej pomocy?
Może to ona, nie umiejac poskromić dziecka działa na niego
demoralizujaco? Wydaje się, ze dziecko nie chodzi do przedszkola, a
chyba bardzo by mu to dobrze zrobiło.

krzysionki Re: problemy wychowawcze-pomocy!! 18.07.08, 01:06

Diagnoza przez net jest nie możliwa ale tutaj możesz o tym
porozmawiać z rodzicami którzy maja lub mieli podobne problemy
portal.adhd.org.pl/phpbb/index.php
Jest to adres wirtualnej grupy wsparcia

GoĹÄ: Kaska Re: problemy wychowawcze-pomocy!! IP: 193.162.192.* 18.07.08, 11:19

Krzysionki - wiem ze autorka watku umiescila swoj post na ADHD forum
ALE czy wiekszosc ludzi jak nie radzi sobie ze swoim dzieckiem
wciska my ADHD??? Przeciez ona pisze ze on jest zdrowy i fiz. i
psych. i jego jedyna rzecza jest nadwaga i to ze opiekuje sie nim
babcia. Verdana dobrze napisala ze moze dlatego on sie tak zachowuje
bo babcia sobie z nim nie radzi. I jak dobrze wskazuje przedszkole
by tu pomoglo. Z drugiej strony, matka chlopca ne moze zwalac calego
wychowania na przedszkole. Ona tez musi sie wziasc do pracy nad nim.
I mowienie ze sie pracuje i ma malo czasu jest dla mnie glupim
wykretem. Wiekszosc matek pracuje i to duzo i maja czas na dzieci.

Ja dalej sie upieram ze trzeba mu dac wiecej ruchu i zmienic nawyki
zywieniowe. Nawet jak i jest grubej kosci to i tak to mu z pozytkiem
wyjdzie jak i kazdemu. Sport czy to rekreacyjnie czy wyczynow
podnosi poziom endofrin w mozgu i ludzie przez to sa szczesliwsi.
Taki sam efekt daje zjedzenie tabliczki czekolady tyle ze to na
pewno nie odchudzi :)

Nie wciskajmy tej pani ze dzieciak musi miez ADHD. Nie zachowujmy
sie jak szalency dajacy sie omotac koncernom farmaceutycznym ktore
wymyslaja leki na wszystko co sie da. Pare lat temu w USA,
reklamowlai nawet lek na niesmialosc!!! To to jest debilstwo.

Ktos kiedys tez powiedzial - Jestes tym co jesz. My czesto o tym
zapominamy. Jemy coraz bardziej przetworzona zywnosc - otylosc jest
juz teraz na czolowym miejscu wsrod dzieci na swiecie!!! To jest
chore!!! My jako rodzice musimy to zmienic. A nie wymyslac ze
dziecko ma ADHD - moze wygladac ze ma jak je poimy Coca-Cola i
karmimy fast foodami. Taka dawka cofeiny i cukru i tluszczu
zrobilaby wariata z kazdego.
krzysionki Re: problemy wychowawcze-pomocy!! 19.07.08, 14:40

Kaska nie rozumiem twojej agresji,czy ktoś dziewczynie wciska,że jej pociecha ma
ADHD.
Podałem jej linka na stronę gdzie może porozmawiać na temat swoich problemów.
Jeżeli będzie chciała to skorzysta,a tobie nic do tego.
- GoĹÄ: Kaska Re: problemy wychowawcze-pomocy!! IP: *.chello.pl 20.07.08, 01:28
  
  Agresja??? Wow ale zes mi powiedzial. Mi do tego ze ona pisze na
  forum i to forum jest dostepne dla wszytskich.
  
  I dlaczego zakladasz ze dzieciak ma ADHD? Nic innego nie mozna
  wymyslec? Tak chyba najlatwiej, ADHD i po bolu. Teraz zycie jest
  takie proste, bo zamiast pomyslec i dokladnie dociec dlaczego moj
  dzieciak tak sie zachowuje a nie inaczej - moze zla dieta,
  brak.nadmiar czegos, etc. - to ma ADHD i wszystko jest takie
  simple :) lol
  - krzysionki Re: problemy wychowawcze-pomocy!! 20.07.08, 21:50
    
    Czytać może potrafisz,ale ze zrozumieniem to już masz problemy.
    Zacytuj w którym miejscu napisałem,że synek Anuli ma ADHD.
    
    Sama odwiedź tą stronę i sobie poczytaj,może Ci się trochę rozjaśni.
- bj32 Re: problemy wychowawcze-pomocy!! 21.07.08, 11:05
  
  "czy ktoś dziewczynie wciska,że jej pociecha ma ADHD."
  Link jest do strony o tytule: "Kampania na rzecz ADHD i Zespołu
  Aspergera", to jak sugestia.
  "Podałem jej linka na stronę" innego portalu. Trochę to nieładnie,
  bo nasi eksperci [chwilowo na urlopach] też trochę jednak chyba
  wiedzą...
  W dodatku dziewczyna wołami pisze, że specjaliści nie stwierdzili
  żadnych nieprawidłowości.
  Nadwaga niewątpliwie jest problemem. Ale na moje oko to jak pisała
  powyżej Verdana, stawiałabym na to, ze babcia niezamierzenie zrobiła
  młodemu niedźwiedzią przysługę. Bo babcie zazwyczaj tak mają, że są
  od rozpieszczania wnuków, a nie ich wychowywania.
  Dodam, ze "syn upiera sie przy nieprawdziwych stwierdzeniach czy
  sytuacjach i za wszelka cene upiera sie zeby mu przytaknac." U
  pięciolatka to średnio dziwne. Dopiero około dziesiatego roku życia
  dzieci są w stanie odróżnic całkowicie rzeczywistość od fikcji. Ja
  bym nie mówiła o kłamstwie tylko o fantazjowaniu. On moze wierzyć w
  to, co mówi. Moja córka ma prawie 7 lat, a też miewa fikcyjne
  zwierzęta na przykład, albo się wścieka i potrafi rozpłakać, jak "ją
  zastrzelą" w CoD;) Czasami. Chociaż zazwyczaj nie.
  "Jest przy kosci i to tez jest problem bo jesli jakis rowiesnik mu
  dokuczy naturalnie zaczyna wrzeszczec, staje sie agresywny"
  A Ty, Anula, nie stałabyś się agresywna, gdyby ktoś Ci dokuczył na
  temat wyglądu? Jesteś dorosła, więc raczej nie objawiłoby się to
  wrzeszczeniem, ale wyobraź sobie, ze koleżanka Ci mówi "w tej kiecce
  wyglądasz jak wieśniara". Nie masz ochoty dać jej w dziób?
  "powtarza to co uslyszal pod swoim adresem, np.nazywa sie grubasem."
  Czyli ma już pięknie rozwiniety kompleks i czuje się gorszy. Na
  szczególnym tle. To przemawia za popracowaniem nad jego wagą i
  sprawnoscią. I nie chodzi [drog Verdano] o rygorystyczne
  odchudzanie. Są lekarze, są dietetycy, mozna z dzieckiem chodzic na
  basen i tak dalej. Impreza nie polega na tym, zeby w dwa tygodnie
  z "pączusia" zrobić "szczypiorka" odmawiajac mu wszystkiego. Ale
  jakie efekty nadwagi ma, autorka pisze. A dzieci są okrutne i będą
  mu to jeszcze lata całe wytykać.
  I nie wiem, czy nie ma za mało kontaktów z mamą. "Ja jakos sobie z
  nim radze ale jestem matka pracujaca i gdy zostaje z nim babcia
  (nauczycielka z zawodu sytuacje sa nie do zniesienia)."
  Jest mnóstwo matek pracujacych jako nauczycielki, które nie maja
  takich problemów. Trochę nie bardzo rozumiem tę wypowiedź.
  - verdana Re: problemy wychowawcze-pomocy!! 21.07.08, 17:30
    
    Ależ ja jestem za odchudzeniem dziecka, ale delikatnie. I nie
    wierze, ze odchudzenie zalatwi te akurat problemy.
    - bj32 Re: problemy wychowawcze-pomocy!! 21.07.08, 19:54
      
      Na pewno nie rozwiąże wszystkich. Ale jak koledzy nie będą mieli
      powodów do wyzywania od grubasów, to może i chłopak sam siebie nie
      będzie nazywał.
      Ogólnie to bardziej kompleksowy problem, nie tylko otyłość... Ale
      zrzucenie paru kilo i wieksza sprawnosć fizyczna na pewno pomogą
      chłopcu choćby w samoocenie.
      - verdana Re: problemy wychowawcze-pomocy!! 21.07.08, 20:25
        
        Tak albo nie. Jedna z pulapek - także dla odchudzajacych się kobiet -
        ze problemy zalatwia sie, jak schudna, wtedy będzie lepiej, zyskają
        facetów, przyjaciół, zaczną nowe zycie.
        To pułapka - odchudzenie dziecka zalatwi problemy zdrowotne, nie
        towarzyskie. Żadnych problemow społecznych odchudzenie nie załatwi -
        dziecko bdzie agresywne, gdy ktoś powie "głupi", "powolny", "masz
        krzywy nos", "masz niemodne adidasy".
        Niska samoocena pozostanie, nawet jesli chłopiec będzie chudy -
        znajdzie sobie tylko inny powód tej samoocen.
        Odchudzanie - to jedna sprawa. Praca nad psychika dziecka - też
        inna. Oczywiście, jesli chlopiec nie jest chorobliwie, monstrualnie
        otyły, takz e zwraca uwage na ulicy - ale wynika, ze jest po prostu
        trochę za gruby.
        
        bj32 Re: problemy wychowawcze-pomocy!! 22.07.08, 10:07
        
        Generalnie mamy takie samo zdanie.
        Z tym, ze ja nie twierdzę, ze chłopakowi schdnięcie rozwiaże
        wszystko. To nie problem wmówić mu i doprowadzić do anoreksji
        [chociaż to zazwyczaj kobiety wpuszczają sie w ten kanał]. Uważam,
        ze od czegoś trzeba zacząć i w ogóle to tylko jeden z
        elementów "terapii".

tulipan21 Re: problemy wychowawcze-pomocy!! 23.12.20, 13:49

Dzieci, które nie umieją komunikować swoich potrzeb używają siły. Jeśli dziecko nie umie opowiedzieć co chce to wtedy może czynami wymusić oczekiwany rezultat. W ten sposób jego zachowania stają się agresywne. Dlatego ważne jest, by ćwiczyć z dzieckiem komunikaty. Rozwinąć w nim umiejętność opowiedzenia tego: co go denerwuje, co chciało, co go smuci. Trzeba z nim przećwiczyć co może w takiej sytuacji powiedzieć komuś, a jak później tej osobie odpowiedzieć. Dziecko musi się nauczyć strategii rozwiązywania problemów nie za pomocą używania siły lecz poprzez komunikowanie, dlatego należy wspólnie z dzieckiem zastanowić się nad tym i mu pomóc. Pamiętać należy, by nie karała go Pani za jego zachowanie agresywne, lecz gdy zauważy Pani jego pozytywne zachowanie należy pochwalić go i nagrodzić. Ważne jest by występowało wzmocnienie pozytywne, a nie negatywne. W jednym z komentarzy widnieje myśl o tym, że to Pani może wpłynąć na zmianę zachowania syna. Zgadzam się z tym, gdyż Pani jest osobą znaczącą w procesie wychowania. Ważną rolę w tym procesie będzie ogrywać babcia, jak też Panie pracujące w przedszkolu. Nauczyciel w grupie może prowadzić rozmowę z dziećmi jak z ich strony wyglądała konfliktowa sytuacja. Możliwe, że Pani syn nieadekwatnie się zachował i dobrze by było, aby wspólnie z innymi dziećmi zastanowić się nad stosownym rozwiązaniem konfliktu.
Kolejnym problemem jaki Pani opisuje jest fakt nadwagi chłopca. Dlatego dobrze jest z nim rozmawiać o tym, że każdy z nas jest różny oraz mówić o tym, że ta jedna cecha nas nie definiuje. Na naszą indywidualność składa się wiele cech, a te fizyczne nie są tak bardzo istotne. Należy spróbować mu przekazać to, że nie są ważne aspekty fizyczności tylko to jakim jest się naprawdę. Wymienić mu jego umiejętności, by zobaczył w czym jest dobry. Można zapisać go na dodatkowe zajęcia, by czuł, że umie robić coś konkretnego. Zadbać należy o jego rozwój fizyczny, by dobrze czuł się w zabawach ruchowych. Jego atrakcyjność fizyczna będzie wtedy lepsza jak poprawi się jego sprawność fizyczna. W artykule Krzysztofa Biela ,,Rozwój agresji u dzieci i oddziaływania profilaktyczne w rodzinie” można znaleźć przykłady profilaktyki agresji dzieci w środowisku rodzinnym, szczególnie zachęcam do przeczytania stron 82-83. Autor uświadamia jak ważne jest, by rozwijać u dziecka kompetencje społeczne i emocjonalne ucząc odpowiedniego komunikowania się i wyrażania własnych emocji. Zamieszczam link do poleconego przez mnie artykułu (odczyt 21.12.20.):
bazhum.muzhp.pl/media/files/Edukacja_Elementarna_w_Teorii_i_Praktyce_kwartalnik_dla_nauczycieli_/Edukacja_Elementarna_w_Teorii_i_Praktyce_kwartalnik_dla_nauczycieli_-r2014-t-n4/Edukacja_Elementarna_w_Teorii_i_Praktyce_kwartalnik_dla_nauczycieli_-r2014-t-n4-s71-87/Edukacja_Elementarna_w_Teorii_i_Praktyce_kwartalnik_dla_nauczycieli_-r2014-t-n4-s71-87.pdf
Polecam równie odwiedzić stronę podaną poniżej, by otrzymać profesjonalną poradę od wykfalifikowanych pedagogów.
www.aps.edu.pl/uczelnia/instytut-wspomagania-rozwoju-cz%C5%82owieka-i-edukacji/zapytaj-pedagoga/

tulipan21 Re: problemy wychowawcze-pomocy!! 23.12.20, 14:08

Dzieci, które nie umieją komunikować swoich potrzeb używają siły. Jeśli dziecko nie umie opowiedzieć co chce to wtedy może przy użyciu siły swoim agresywnym zachowaniem wymusić oczekiwany rezultat. Dlatego ważne jest, by ćwiczyć z dzieckiem komunikaty. Rozwinąć w nim umiejętność opowiedzenia tego: co go denerwuje, co chciało, co go smuci. Trzeba z nim przećwiczyć co może w takiej sytuacji powiedzieć komuś, a jak później tej osobie odpowiedzieć. Dziecko musi się nauczyć strategii rozwiązywania problemów nie za pomocą używania siły lecz poprzez komunikowanie, dlatego należy wspólnie z dzieckiem zastanowić się nad tym i mu pomóc. Pamiętać należy, by nie karała go Pani za jego zachowanie agresywne, lecz gdy zauważy Pani jego pozytywne zachowanie należy pochwalić go i nagrodzić. Ważne jest by występowało wzmocnienie pozytywne, a nie negatywne. W jednym z komentarzy widnieje myśl o tym, że to Pani może wpłynąć na zmianę zachowania syna. Zgadzam się z tym, gdyż Pani jest osobą znaczącą w procesie wychowania. Ważną rolę w tym procesie będzie ogrywać babcia, jak też Panie pracujące w przedszkolu. Nauczyciel w grupie może prowadzić rozmowę z dziećmi jak z ich strony wyglądała konfliktowa sytuacja. Możliwe, że Pani syn nieadekwatnie się zachował i dobrze by było, aby wspólnie z innymi dziećmi zastanowić się nad stosownym rozwiązaniem konfliktu.

Kolejnym problemem jaki Pani opisuje jest fakt nadwagi chłopca. Dlatego dobrze jest z nim rozmawiać o tym, że każdy z nas jest różny oraz mówić o tym, że ta jedna cecha nas nie definiuje. Na naszą indywidualność składa się wiele cech, a te fizyczne nie są tak bardzo istotne. Należy spróbować mu przekazać to, że nie są ważne aspekty fizyczności tylko to jakim jest się naprawdę. Wymienić mu jego umiejętności, by zobaczył w czym jest dobry. Można zapisać go na dodatkowe zajęcia, by czuł, że umie robić coś konkretnego. Zadbać należy o jego rozwój fizyczny, by dobrze czuł się w zabawach ruchowych. Jego atrakcyjność fizyczna będzie wtedy lepsza jak poprawi się jego sprawność fizyczna. W artykule Krzysztofa Biela ,,Rozwój agresji u dzieci i oddziaływania profilaktyczne w rodzinie” można znaleźć przykłady profilaktyki agresji dzieci w środowisku rodzinnym, szczególnie zachęcam do przeczytania stron 82-83. Autor uświadamia jak ważne jest, by rozwijać u dziecka kompetencje społeczne i emocjonalne ucząc odpowiedniego komunikowania się i wyrażania własnych emocji. Zamieszczam link do poleconego przez mnie artykułu (odczyt 21.12.20.):

bazhum.muzhp.pl/media/files/Edukacja_Elementarna_w_Teorii_i_Praktyce_kwartalnik_dla_nauczycieli_/Edukacja_Elementarna_w_Teorii_i_Praktyce_kwartalnik_dla_nauczycieli_-r2014-t-n4/Edukacja_Elementarna_w_Teorii_i_Praktyce_kwartalnik_dla_nauczycieli_-r2014-t-n4-s71-87/Edukacja_Elementarna_w_Teorii_i_Praktyce_kwartalnik_dla_nauczycieli_-r2014-t-n4-s71-87.pdf

Polecam równie odwiedzić stronę podaną poniżej, by otrzymać profesjonalną poradę od wykfalifikowanych pedagogów.

www.aps.edu.pl/uczelnia/instytut-wspomagania-rozwoju-cz%C5%82owieka-i-edukacji/zapytaj-pedagoga/

Najnowsze z forum Wychowanie bez porażek

Zaloguj się