پکتین
پکتین (به انگلیسی: Pectin) نوعی پلی‌ساکارید (هترو پلی‌ساکارید) یا فیبر می‌باشد، که به‌طور طبیعی در بسیاری از گیاهان و سبزیجات یافت می‌شود، و عامل پیوند بین سلول‌های گیاهی است یک پلیمر اشتقاقی قندی- اسیدی است که از ساختارهای ژلاتینی گیاهی موجود در میوه‌جات و سبزیجات به دست می‌آید. حداکثر پکتین موجود در میوه‌های نارس یافت می‌شود که پس از فرارسیدن مرحله رسیدن میزان و حتی کیفیت پکتین استحصال شده کاهش می‌یابند. اسید گالاکترونیک اصلی‌ترین بلوک سازنده شیمیایی پکتین موجود در میوه و سبزی می‌باشد که خود جزو گروه پلیمرهای اسید انهیدرو گالاکترونیک می‌باشد. اسیدهای موجود در پلیمر ممکن است به صورت اسیدهای متیل شده دربیایند یا به شکل اسیدهای آزاد مثل پروتوپکتین، اسید ژلاتینی، اسید پکتینی و پکتین در بیاید.
منابع
ویرایشمنابع اصلی پکتین در جهان، بخش سفیدرنگ داخلی پوست مرکبات و نیز تفالۀ سیب استاما در سایر منایع گیاهی همچون ضایعات گیاه آفتاب‌گردان و نیز هویج وجود دارد.
باکیفیت‌ترین نوع پکتین از پوست مرکبات تهیه می‌شود که نسبت به پکتین سیب کیفیت بالاتری دارد.
موز نیز دارای پکتین قابل‌توجه‌ای است؛ به‌خصوص اگر بگذاریم کمی پوست آن سیاه و نرم شود.
عمده پکتین میوه‌جات در پوست آنها یافت می‌شود و به همین دلیل برخی میوه‌ها که قابلیت خورده شدن با پوست را دارند و منبع خوبی برای آن می‌باشند که شامل همه توت‌ها، هلو، زردآلو، گیلاس و انگور است.
اثرات سلامتی بخش
ویرایشپکتین به عنوان فیبر طبیعی باعث افزایش دفع مواد زاید از روده و در نتیجه کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های مرتبط با دستگاه گوارش شده و نیز به علت پیوند با چربی‌ها و دفع آنها موجب کاهش بیماری‌های قلبی عروقی و نیز کمک به کاهش وزن می‌گردد.
تولیدکنندگان
ویرایشبزرگترین تولیدکنندگان پکتین بترتیب عبارتند از:
CPkelco آمریکا
Noosh Mazandaran بایگانی‌شده در ۹ اوت ۲۰۲۰ توسط Wayback Machine ایران
Danisco-Dupont آمریکا
Cargill آمریکا
Herbstreith آلمان
Andre چین
Naturex
Silva ایتالیا
مصارف
ویرایشصنایع دارویی
ویرایشبعنوان قوام دهنده در داروها و نیز فیبر طبیعی مصرف می‌شود.
در صنعت از آن بعنوان یک تثبیت کننده (استابلایزر) در بسیاری از شیرینی‌ها و نوشیدنی‌ها و آبمیوه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد و بعنوان قوام دهنده و نیز ژل دهنده در فراورده‌های غذایی مصرف می‌شود.
پکتین یکی از طبیعی‌ترین افزودنی غذایی بوده که خواص فیبری نیز دارد.
انواع پکتین
ویرایشبهطور کلی به دو گروه:
- پکتین HM یا پکتین با متوکسیل بالا (بیشتر از ۵۰٪) و
- پکتین LM یا پکتین با متوکسیل پایین (کمتر از ۵۰٪) تقسیم‌بندی می‌شود
ولی بعلت تفاوتهای ساختاری می‌تواند بیش از ۵۰ نوع پکتین با ویژگی‌های کاملاً تخصصی تولید کرد.
برخی از انواع دیگر پکتین عبارتند از: LA- SS- RS- MRS- LC , ...
جدول تغذیه ای Pectin
ویرایشمقدار در هر ۱۰۰ گرم کالری ۳۲۵
| % مقدار روزانه* | |
| چربی کل 0.3 g | ۰٪ |
| چربی اشباع 0.1 g | ۰٪ |
| چربی غیر اشباع 0.1 g | |
| چربی‌های کمیاب 0 g | |
| کلسترول 0 mg | ۰٪ |
| سدیم 200 mg | ۸٪ |
| پتاسیم 7 mg | ۰٪ |
| کربوهیدرات کل 90 g | ۳۰٪ |
| فیبر رژیمی 9 g | ۳۶٪ |
| پروتئین 0.3 g | ۰٪ |
ویتامین A0%ویتامین C0%کلسیم۰٪آهن۱۵٪ویتامین B-60%کابالامین۰٪منیزیوم۰٪
جستارهای وابسته
ویرایشپانویس
ویرایشبهطور خلاصه یک پلی ساکارید منشعب، ساختاری و از نوع هوترو می‌باشد (یعنی به جز قند دارای اسید نیز هست)
پیوندهای به خارج
ویرایشمنابع
ویرایشمشارکتکنندگان ویکی‌پدیا. «Pectin». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۸ دسامبر ۲۰۲۳.