خاصیت شرکت‌پذیری
(تغییرمسیر از شرکت پذیری)
خاصیت شرکت‌پذیری (به انگلیسی: associative property) یا خاصیت انجمنی در ریاضیات، یک ویژگی برای بعضی عمل‌های دوتایی است که بر اساس آن «مرتب‌سازی مجدد پرانتزها» در یک عبارت، نتیجه را تغییر نمی‌دهد. در منطق گزاره‌ای، شرکت‌پذیری یک قاعده جایگزینی معتبر برای عبارات در اثبات منطقی است.
شرکت‌پذیری اهمیت زیادی در جبر مجرد دارد و یکی از چهار اصل از «اصول موضوع نظریه گروه‌ها» است که ساختار جبری گروه با استفاده از آن‌ها تعریف می‌شود.
تعریف
[ویرایش]فرض کنیم * عملی دوتایی در مجموعه ناتهی A باشد. عمل * را شرکت‌پذیر خوانیم در صورتی که به ازای هر a و b و c از A,
a*(b*c) = (a*b)*c
مثال‌ها
[ویرایش]a+(b+c) = (a+b)+c
و
a×(b×c) = (a×b)×c
- اما عمل تفریق شرکت‌پذیر نیست. به عنوان مثال:
۲-(۵–۴) ≠ (۲–۵)-۴
- عمل ترکیب تابع شرکت‌پذیر است. هرگاه h: S → T و g: T → U و f: U → V آنگاه f ∘ (g ∘ h) = (f ∘ g) ∘ h
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- مصاحب، غلامحسین (۱۳۸۱). آنالیز ریاضی. ج. اول. تهران: امیرکبیر. شابک ۹۶۴-۰۰-۰۶۳۰-۰.
- هرشتاین، آی.ان. (۱۳۸۷). جبر مجرد. ترجمهٔ علی‌اکبر عالم‌زاده. تهران: مؤسسه انتشارات علمی دانشگاه صنعتی شریف. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۶۳۷۹-۰۲-۲.
| عمومی |  | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| منطقهای کلاسیک | |||||
| اصول | |||||
| قواعد |
| ||||
| افراد | |||||
| اثرها | |||||