انجیسی ۱۳۹۹: تفاوت میان نسخهها
ایجاد |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۱۴ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۵۹
انجیسی ۱۳۹۹ | |
---|---|
اطلاعات رصدی (مبدأ مبدا) | |
صورت فلکی | کوره |
بُعد | 03h 38.5m[۱] |
مِیل | 27′ −35°[۱] |
فاصله | 20.23 Mpc (66 Mly) |
قدر ظاهری (V) | 9.9[۱] |
ویژگیها | |
گونه | E1p[۱] |
اندازه ظاهری (V) | 3.2′ × 3.1′[۱] |
نکات مهم | Central galaxy of the Fornax cluster |
نامهای دیگر | |
6dFGS gJ033829.0-352702, 2E 816, 2E 0336.5-3536, ESO 358-45, ESO-LV 358-0450, FCC 213, 1H 0335-357, H 0333-35, LEDA 13418, 2MASX J03382908-3527026, MCG-06-09-012, MSH 03-3-03, OHIO E -361, PKS 0336-35, PKS 0336-355 PKS J0338-3523, RBS 454, 1RXS J033828.8-352701, SGC 033634-3536.7, [CAC2009] S0373 b, [CHM2007] HDC 234 J033829.08-3527026, [CHM2007] LDC 249 J033829.08-3527026, [DLB87] F5, [FWB89] Galaxy ۱۰۰ |
انجیسی ۱۳۹۹ (انگلیسی: NGC 1399)
NGC 1399 یک کهکشان بیضوی بزرگ در صورت فلکی جنوبی Fornax، کهکشان مرکزی در خوشه Fornax است.[۲] این کهکشان ۶۶ میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد. این کهکشان با قطر ۱۳۰۰۰۰ سال نوری یکی از بزرگترین کهکشانهای خوشه فورناکس و کمی بزرگتر از کهکشان راه شیری است. ویلیام هرشل این کهکشان را در ۲۲ اکتبر ۱۸۳۵ کشف کرد.
این یک کهکشان از نوع cD است که یک مرکز روشن و یک پوشش گسترده و پراکنده آن را احاطه کردهاست. این کهکشان همچنین یک کهکشان اولیه است، بزرگترین کهکشان در خوشه فورناکس.
علیرغم نامشان، کهکشانهای نوع اولیه بسیار قدیمیتر از کهکشانهای مارپیچی هستند و بیشتر شامل ستارههای قدیمی و قرمز رنگ هستند. تشکیل ستاره بسیار کمی در این کهکشانها اتفاق میافتد. به نظر میرسد که فقدان تشکیل ستاره در کهکشانهای بیضوی از مرکز شروع میشود و سپس به آرامی به بیرون انتشار مییابد.[۳]
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ Dunlop, Storm (2005). Atlas of the Night Sky. انتشارات هارپرکالینز. ISBN 978-0-00-717223-8.
- ↑ "Multiwavelength Atlas of Galaxies - NGC 1399". Retrieved 2011-06-18.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «NGC 1399». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۴ فوریه ۲۰۲۴.