Roma città aperta
Roma, città aperta (euskaraz "Erroma, hiri irekia") 1945eko Roberto Rossellini italiar zinema zuzendariaren filma bat da. Ladri di biciclette ("Bizikleten lapurra") filmarekin batera italiar neorrealismoaren maisulantzat jo ohi da.
| Roma città aperta | |
|---|---|
 | |
| Jatorria | |
| Argitaratze-data | 1945 |
| Izenburua | Roma città aperta |
| Jatorrizko hizkuntza | italiera alemana |
| Jatorrizko herrialdea | Italiako Erresuma |
| Banatze bidea | eskatu ahalako bideo |
| Ezaugarriak | |
| Genero artistikoa | film dramatikoa eta art film (en)  |
| Iraupena | 100 minutu |
| Kolorea | zuri-beltzekoa |
| Deskribapena | |
| Honen parte da | Vatican's list of films (en) |
| Grabazio lekua(k) | Erroma eta Europa (en) |
| Zuzendaritza eta gidoia | |
| Zuzendaria(k) | Roberto Rossellini |
| Gidoigilea(k) | Sergio Amidei Federico Fellini Celeste Negarville (mul) Roberto Rossellini |
| Antzezlea(k) | |
Aldo Fabrizi Anna Magnani Marcello Pagliero (mul) Maria Michi (mul) Francesco Grandjacquet (en) Giovanna Galletti (mul) Harry Feist (en) Nando Bruno (en) Turi Pandolfini Eduardo Passarelli (en) Amalia Pellegrini (mul) Alberto Tavazzi (en) Akos Tolnay (en) Joop van Hulzen (en) | |
| Ekoizpena | |
| Ekoizlea | Giuseppe Amato Rod E. Geiger (en) Roberto Rossellini |
| Konpainia ekoizlea | Minerva Film (en) |
| Edizioa | Eraldo Da Roma Jolanda Benvenuti (en) |
| Bestelako lanak | |
| Musikagilea | Renzo Rossellini |
| Argazki-zuzendaria | Ubaldo Arata |
| Fikzioa | |
| Kontakizunaren tokia | Erroma |
| Argumentu nagusia | Bigarren Mundu Gerra |
| Historia | |
| Jasotako sariak | |
| Nominazioak | |
         | |
Sariak
aldatu1946ko Canneseko Zinemaldian Urrezko Palma saria irabazi zuen.
Argumentua
aldatu1943-1944, Erroma hiria Bigarren Mundu Gerra garaia, nazien aurkako erresistentziarekin lotutako hainbat pertsona agertzen dira. Okupazioan zehar, Aita Pietrok partisanoei babes eman die, tartean ingeniari komunista bat: Manfredi. Pina, herriko emakume bat, erresistentziaren alde borrokatzen ari den tipografo baten neska-laguna da. Poliziak mutil-laguna atxilotzean, Pinak atsekabeturik tipografoa daraman kamioiari jarraitzen dio, baina metrailadoreen tiroen ondorioz bere seme txikiaren aurrean hiltzen da. Handik gutxira, Aita Pietro eta ingeniaria ere -azken hau bere maitale ohiak traizionatua- atxilotzen dituzte. Manfredi, alemaniarrek bere erresistentziako kideak salatu ditzan egindako torturen ondorioz hiltzen da. Aita Pietrok ere patu berbera du: parrokiako haurren begiradapean fusilatzen dute, tartean Pinaren mutiko umezurtza dagoelarik.
Pertsonaiak
aldatu- Aldo Fabrizi: Aita Pietro Pellegrini.
- Anna Magnani: Pina.
- Marcello Pagliero: Giorgio Manfredi, ezizenez Luigi Ferraris.
- Vito Annicchiarico: Marcello, Pinaren semea.
- Nando Bruno: Agostino, sakristua.
- Harry Feist: Bergmann maiorra.
- Giovanna Galletti: Ingrid.
- Francesco Grandjacquet: Francesco.
- Eduardo Passarelli: auzoko poliziaren sarjentua.
- Maria Michi: Marina Mari.
- Carla Rovere: Lauretta, Pinaren ahizpa.
- Carlo Sindici: poliziako buruzagia.
- Joop van Hulzen: Hartmann, alemaniar jenerala.
- Ákos Tolnay: austriar desertorea.
Kanpo estekak
aldatuDatuak: Q721146
Multimedia: Roma, città aperta / Q721146