Hélia Correia

Hélia Correia Lisboan jaio zen 1949ko otsailean, eta Mafran hazi zen, amaren familiaren lurraldean hain zuzen, non lehen eta bigarren hezkuntzako eskolara joan zen.^[2][3]Lisboan amaitu zituen bigarren mailako ikasketak, eta Lisboako Unibertsitateko Letren Fakultatean^[1]ere izan zen. Han Filologia Erromanikoan graduatu zen, eta geroago graduondoko ikastaro bat egin zuen Antzinaroko Antzerki Klasikoan.^[4][1] Portugesezko irakaslea izan da bigarren hezkuntzan, baita hainbat itzulpenen arduraduna ere.^[3][5]

1968an hasi zen poesia argitaratzen egunkarietako (Diário de Lisboa, República eta A Capital), aldizkarietako (Vértice) eta antologietako literatur orrietan. 1981ean, O Separar das Águas eleberriarekin egin zuen debuta; 1982an, O Número dos Vivos lanaren txanda izan zen. O Bando antzerki taldeak taularatutako Montedermo eleberriak nolabaiteko protagonismoa eman zion egileari. Ikuspuntu horrek Correiak antzerkiarekiko eta Grezia klasikoarekiko duen gustua islatu zuen oso gaztetatik.^[6] Casa Eterna eta Soma eleberriak ere nabarmentzen dira bere literatur ekoizpenean. Poesian, A Pequeña Morte / Esse Eterno Canto lanarekin gailentzen da.^[6] 2010ean, Hélia Correiak Adoecer (Mina) eleberri biografikoa argitaratu zuen , eta bertan Elisabeth Siddalen eta Dante Gabriel Rossetti poeta eta margolari prerrafaelistaren arteko maitasun istorioa jorratu zuen. 2012an, A Terceira Miséria (Hirugarren Miseria) lana argitaratu zuen, eta bi poesia sari irabazi zituen.

• 2015ean Camões Saria eman zioten.
• 2017an Galizierazko emakume idazleen elkarteak Galego Unibertsal izendatu zuen.^[7]