Blanca Llum Vidal
Blanca Llum Vidal (Bartzelona, Katalunia, 1986ko otsailaren 3a) bartzelonar poeta da.[1]
Blanca Llum Vidal | |
---|---|
(2021) | |
Ahotsa | |
Bizitza | |
Jaiotzako izen-deiturak | Blanca Llum Vidal i Carrasco |
Jaiotza | La Barceloneta, 1986 (37/38 urte) |
Herrialdea | Katalunia |
Bizilekua | Bartzelona |
Hezkuntza | |
Hizkuntzak | katalana gaztelania |
Jarduerak | |
Jarduerak | itzultzailea, editorea eta idazlea |
Parte-hartzailea
| |
Poeta ibilbidea
aldatuBesteak beste poema liburu hauek argitaratu ditu: La cabra que hi havia (Documenta Balear, 2009), Nosaltres i tu (Lleonard Muntaner, 2011), Homes i ocells (Club Editor, 2012) eta Visca! (Documenta Balear, 2012), baita Àngel Guimeràren (1984, 2010 argitalpenak) eta Ángel Carmonaren Les dues Catalunyes de (Lleonard Muntaner Editor, 2010) poesia osoa.
Hainbat liburu kolektibotan parte hartu du. Azkenak: Màsares i reclams, vint dones poetes interpreten Montserrat Abelló (Curbet Ediciones, 2012) eta Ningú no ens representa, poetes emprenyats (Editorial Setzevents, 2011).
Beste autore batzuei buruz idatzi dituen testuak Arnau de Vilanovaren Tractat sobre l’amor heroic, Orlando Guillénen El ansia de la pandorga de eta Salvador Espriuren Tres sorores dira.[2]
Estiloa
aldatuMercè Rodoreda eta Marina Tsvietàieva nahasten ditu haren poesiak, honako hau dioenean: «dena politegia izateaz akusatu zuen», «epaileak bakarrik epaitzen ditut», baina «lanari ekiten diot, guztiengatik baitago/ eta soberan baitago».[3][4]
Haren testuek indarra dute, eta gauzak esateko beste modu bat bilatzen dute, kokfoismetik eta endogamia nagusitik urrun:[5] «askatu egiten naiz, eta erlaxatzean —eragiketa zaila—, burua leihotik ateratzen saiatzen naiz, eta errealitatea begiratzen, nire ikuspuntutik azaltzeko, haren alderdi abstraktua ahaztu gabe».[6] Blanca Llum Vidalek agintzen badaki hizkuntzaren altxorrean bizi delako. Hizkuntza bizitzea poeta lana da. Hitz argi asko, maila bereko lur asko, kantu dezente eta ikusmen zirriborroak. Gauza elikagarria izatea eragiten duen gertaera organikoa. Ahozko tradizioa, familiako lexikoa, estimatutako poeten hizkuntza, katalanaren herrialdeen hizkerak txertatuta, dena estralurtarra duen ahots baten bahetik pasatuta, denborarekin ahots maistra izatera irits daitekeena.[7]
Lana
aldatu- La cabra que hi havia. Palma de Mallorca: Documenta Balear, 2009
- Nosaltres i tu. Palma de Mallorca: Documenta Balear, 2011
- Homes i ocells. Barcelona: Club Editor, 2012
- Visca! Palma de Mallorca: Documenta Balear, 2013
- Punyetera flor. Barcelona: LaBreu Edicions, 2014
- Maripasoula: Crònica d’un viatge a francesa: Tushita Edicions, 2015.
- Aquest amor que no és u. Barcelona: Ultramarinos Editorial, 2018. Texto bilingüe en traducción de Berta García Faet.
Erreferentziak
aldatu- ↑ (Katalanez) «Blanca Llum Vidal» CCCB (Noiz kontsultatua: 2023-03-23).
- ↑ [1]
- ↑ «Vidal | Editor Club» web.archive.org 2014-10-06 (Noiz kontsultatua: 2023-03-23).
- ↑ (Katalanez) Catalunya, Universitat Oberta de. 33 poetes de menys de 35 - lletrA - La literatura catalana a internet. (Noiz kontsultatua: 2023-03-23).
- ↑ Castillo Pérez, Nydia. (2016-07-04). «Desarrollo humano, desigualdad y pobreza» Cultura de Paz 22 (68): 10–19. doi: . ISSN 2308-2771. (Noiz kontsultatua: 2023-03-23).
- ↑ (Ingelesez) Un tros de conversa amb Erri de Luca : adacastells.cat. (Noiz kontsultatua: 2023-03-23).
- ↑ (Katalanez) Obiols, Víctor. (2012-09-15). «Seràs el nom de qui diu vent només amb aire» Ara.cat (Noiz kontsultatua: 2023-03-23).