[go: up one dir, main page]
Wikipedia

Édith Piaf

frantziar abeslaria

Édith Giovanna Gassion, Édith Piaf izenez ezaguna, Parisen 1915eko abenduaren 19an jaio eta Grassen 1963ko urriaren 10ean hil zen abeslari, konpositore eta aktore frantsesa da.  Music-hall arloan oso famatua.[1] "La Môme Piaf" ezizenaz ere ezaguna, abesti arrakastatsuak interpretatu zituen, La vie en rose besteak beste.Zineman eta antzerkian ere ibili izan zen.

Édith Piaf

(1946)
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakÉdith Giovanna Gassion
JaiotzaParis, 1915eko abenduaren 19a
Herrialdea Frantzia
BizilekuaParis
Ameriketako Estatu Batuak
Normandia
Frantzia
Lehen hizkuntzafrantsesa
HeriotzaGrasse eta Parisko 16. barrutia, 1963ko urriaren 10a (47 urte)
Hobiratze lekuaPère Lachaise hilerria
Grave of Gassion-Piaf (en) Itzuli
Heriotza moduaberezko heriotza: barne-odoljarioa
Familia
AitaLouis Gassion
AmaLine Marsa
Ezkontidea(k)Jacques Pills  (1952ko irailaren 20a -  1956)
Theophanis Lamboukas (en) Itzuli  (1962ko urriaren 9a -  1963ko urriaren 10a)
Bikotekidea(k)
Seme-alabak
Hezkuntza
Hizkuntzakfrantsesa
ingelesa
Jarduerak
Jarduerakabeslaria, aktorea, estudioko musikaria, chansonnier (en) Itzuli, kale-artista eta kantugilea
Altuera147 zentimetro
Lan nabarmenak
Jasotako sariak
KidetzaAncient Mystical Order Rosae Crucis (en) Itzuli
Izengoitia(k)Édith Piaf
Genero artistikoachansona
chanson réaliste (en) Itzuli
balada
Ahots motakontraltoa
Musika instrumentuaahotsa
DiskoetxeaPathé-Marconi
Polydor Records
IMDB: nm0681191 Allocine: 13764 IBDB: 56151
Facebook: edithpiafofficiel Youtube: UCARjHLPR4WYEDiqm-9nXFtA Spotify: 7KwwuvecjDIIeGwQ3vQXRA Last fm: Édith+Piaf Musicbrainz: 4f8ef4a3-40fa-46b5-8773-97686a8424f4 Songkick: 311997 Discogs: 156406 Allmusic: mn0000150629 Find a Grave: 1334 Deezer: 2908 Edit the value on Wikidata

“Edith Piaf abeslaria baino gehiago, denbora probari aurre egin dioten kantak dituen ikonoa da.”[2]

Biografia

aldatu

Édith Piafen biografia ugari idatzi diren arren, bere bizitzaren zati handi bat misterioz inguratuta dago. Bere aita, Louis, kontorsionista zen eta bere ama, Anita, kaleko kantaria. Bera ere kalean kantari ibili zen eta Jean Cocteauk Le Bel Indifférent idatzi zuen harentzat. [3]

Lehen urteak

aldatu

Edith Giovanna Gassion Belleville rueko 72an jaio zen, Anita Maillard-en eta Louis Gassion-en alaba. Izena hilabete batzuk lehenago alemaniarrek fusilatuta hil zen Edith Cavell erizain ingelesari erreferentzia eginez jarri zioten. Kazetari baten irudimenetik sorturiko legendaren arabera, Belleville kaleko 72-eko eskilaretan jaio zen. Bertsio hau bere autobiografian agertzen da eta bere amak hainbat elkarrizketetan mantendu eta zabaldu zuten baina bere jaiotze-agiriak honela dio: “Edith Giovanna 1915eko abenduaren 19an jaio zen, Tenon Ospitalea (4 rue de la Chine), haren gurasoak Louis Alphonse Gassion (34 urteko artista akrobata) eta bere emaztea Annetta Giovanna Maillard (20 urteko artista lirikoa) bizilekua Parisen, Belleville kaleko 72. Zenbakian, XX. barrutian dutelarik”[4]

Edonola ere, auzo, giro eta zirkunstantzia gogorrean hazi eta hezi zen. Txikitan bere amaren aldeko amonaren esku utzi zuten. Esnearen ordez ardoz elikatzen omen zuen, horrek mikrobioak ezabatuko zituelako aitzakiarekin. Gero, bere aitaren aldeko amonarekin bizi izan zen denbora batez, Normandiako Bernayko prostituzio etxe batean eta Édith bertako langileek hazi zuten.[5]

Lehen Mundu Gerraren amaieran, bere aita frontetik itzuli eta berarekin eraman zuen, zirku ibiltari txikietan aritu zen lehenik eta gero artista ibiltari, independente eta miserable gisa. Edithek bere talentua eta bere ahots paregabea agerian utzi zituen aitarekin kalean abesten zituen abesti ezagunetan. 1930ean, bere lagun eta bere alter egoa izango zen Simone Berteaut-ekin bikotean abesten hasi zen. 1933an, 17 urte zituela, alaba bat izan zuen. Alabak bi urte zituenean meningitisak jota hil zen.[6]

Lehen urrats artistikoak

aldatu

1935ean, Champs-Élysées auzoko kabaret bateko gerentea zen Louis Lepléek entzun zuen eta Môme Piaf  (neskato kantaria) izen artistikoarekin aurkeztu zuen arrakasta handia lortuz. Raymond Asso konpositoreak eta bere lagun izango den Marguerite Monnot musikagile eta piano-joleak, besteak beste, bere ibilbide osoan lagundu zioten kanta askoren musika konposatuz.[7]

Polydor disketxearekin kontratua sinatu eta lehen diskoa grabatu zuen 1936an: Les Mômes de la cloche kantak arrakasta mediatiko bihurtzen du berehala. Baina disko gutxi batzuk eta noizbehinkako emanaldiak ez ziren aski artista hasiberria elikatzeko. Urte hartako apirilean, Louis Leplée erail zuen bere etxean eta hilketa honek abeslariaren aurkako mendeku mediatikoa eragin zuen. Horren ondorioz, Piaf kalera eta pobreziaren kabaretetara itzultzeko arriskuan egon zen.[8]

1936ko udaren amaieran, Raymond Assorekin zuen harremana berreskuratu zuen Raymond bere Pigmalion eta maitale bihurtuz. Honek inguru kaltegarritik aldentzen lagundu zion eta music hall-eko kantari profesional bihurtzeko prestatzera bultzatu zuen. Une horretatik aurrera ez da gehiago “Môme Piaf” izango eta Édith Piaf bihurtzen da. [9][10] Urte horretako udazkenean Alhambra aretoan kantatu zuen eta diskoak grabatzen jarraitu zuen. Baina Piafek gehiago nahi zuen: ABC, Parisko musika-areto ezagunena.

Music-hall abeslaria

aldatu

1937ko martxoan, Parisko ABC antzokian egin zuen debuta Edithek music-hallean. Berehala bihurtu zen Frantziako kantaren izar, jendeak gurtzen zuen eta irratiak zabaltzen zuen.

1940an Jean Cocteauk beretzat idatzitako "Le Bel Indifférent" antzezlana arrakastaz antzeztu zen. Aldi berean, Georges Lacomberen "Montmartre sur Seine" filmarekin hasi zuen karrera zinematografikoa.

1944ko udaberrian, Moulin Rougen aurkeztu zen. Han, Yves Montand musikari gaztea ikuskizunaren zati garrantzitsua zen. Bi artisten arteko bat-bateko maitasun harremana gertatu da, eta dagoeneko ospetsua den Édith Piaf-ek, bere maitale berria artisten bizitzako trikimailuetan trebatu nahi du eta mundu hortako pertsona garrantzitsuak aurkeztuko dizkio: Joseph Kosma, Henri Crolla, Loulou Gasté, Jean Guigo, Henri Contet, Louiguy, Marguerite Monnot, Bob Castilla, Francis Lemarque…

Bigarren Mundu Gerran, Édith Piafek music-hall klubetan kantatzen zuen, eta Ilona Hesse ezagutu zuen presoei ihes egiten laguntzen zien bitartean. 1945ean, "La Vie en rose" idatzi zuen, bere kantarik ezagunena eta Comédie-Françaisen interpretatu zuen.

Yves Montand, berriz, music-halleko izar bihurtu zen, eta berehala hasi zen zineman, Édith Piafekin batera, "Étoile sans lumière" filmean. Handik gutxira, Marcel Carnéren "Les ports de la nuit" filmeko lehen protagonista izan zen. 1946an, biran ari zirela, bikotea banandu egin zen.

Alemaniako okupazio garaian izan zuen eginkizuna

aldatu

Alemaniako okupazio garaian, Piafek kontzertuak ematen jarraitu zuen, ABC aretora itzuli eta abesten eta biran joan zen. 1942an, "L'Étoile de Kléber" izeneko burdel batean bizi zen, Frantziako Gestaporen egoitzatik oso gertu. Parisko auzorik dotoreneko bezeroak joaten ziren bertara, bereziki inguruan lan egiten duten ofizial eta kolaboratzaile alemaniarrak. Bertan, merkatu beltzak bizilagunei eta bezeroei kabiarra kontsumitu eta xanpaina edateko aukera ematen die eta sarritan egiten du topo Frantziako Gestapoko buruarekin baita Alemaniako ofizialekin ere.

1942ko arratsalde batean, ABC-ko aktuazio baten amaieran, Frantziako bandera trikoloreak argiztatuta, berak idatzitako zuen "Où sont-ils tous mes copains?" abestia interpretatu zuen hainbat ofizial alemanen aurrean publiko frantsesaren erantzun zoragarria jasoz. 1943ko abuztuan Berlinera bidaiatu zuen Frantziako hainbat artistarekin, Brandenburgoko atearen aurrean jarriz abesti frantsesa sustatzeko bidaia batean.

Bigarren Mundu Gerra amaitzean Piaf purga-batzorde batek absolbitu egin zuen, bere idazkari Andrée Bigard-en testigantzari esker, Alemanian biran zihoan abeslariak Frantziako presoekin argazkiak ateratzen utzi zuela adierazi zuen Erresistentziako kideak. stalagetan eta argazki horiek erabiliko zirela, Frantziara itzultzean, agiri faltsuak sortzeko, preso horiek orkestrako kide gisa pasatzeko, eta haietako 118 Frantziara itzultzeko. Erresistenteen saretik pasa gabe kaleratu diren preso kopuru handi honek eta istorio hau inoiz ez duela baieztatu lekukotasunik ez izateak biografoek bere egiazkotasuna zalantzan jartzen dute.

Bizitza sentimentala

aldatu

1947an, New Yorken barrena bira arrakastatsu batean zebilela, bere bizitzako maitasun-istorio handiena izan zuen Marcel Cerdan boxeolari frantsesarekin. Baina 1948ko urrian, Parisetik New Yorkera Èdithekin elkartzera zihoala, Marcel hegazkin-istripu batean hil zen. Sufrimenduak jota, morfina-dosi handiak hartzen zituen. Historio honetan oinarritu zen Ed et Marcel filma. Edith Piafek bikote gehiago izan zituen, ezagunenak Marlon Brando, Yves Montand, Charles Aznavour eta Georges Moustakirekin izan ziren.

1951n, Charles Aznavour kantautore gaztea bere idazkari, laguntzaile, gidari eta lagunmina bihurtu zen  eta bere abesti onenetako batzuk idatzi zizkion, esaterako "Plus Azul que Tes Yeux" edo "Jezebel".

1952ko uztailaren 29an, Jacques Pills kantari frantses ospetsuarekin ezkondu zen, eta Marlene Dietrich aktorea izan zen ezkontzako lekuko baita eztei-jantzia aukeratzen lagundu ziona ere. 1956an dibortziatu ziren.

1953an, desintoxikazio tratamendua hasi zuen, eta, ondoren, music-halleko vedette handi bihurtu zen mundu osoan. 1956an, New Yorkeko Carnegie Hallen, eta han ohikoa egin zen.

1958an Georges Moustakirekin maitasun-istorio bat hasi zuen eta Édithek abesti munduan sartzen lagundu zion. Elkarrekin zihoaztela auto istripu larria izan zuten eta horrek dagoeneko nahiko hondatua zegoen Édith Piaf-en osasun-egoera okerragotu zuen morfinarekiko zuen mendekotasuna areagotuz. "Milord" abestia grabatu zuen. Moustaki kantaren egilea zen eta bere kanta arrakastatsuenetako bat izan zen.[11]

1959an, New Yorken bira bat egiten ari zela, Edith eszenatokian zorabiatu eta zerraldo erori zen. Operazio kirurgiko ugari izan zituen eta Parisera egoera tamalgarrian itzuli zen, gainera Moustakirengandik banandua. Hala ere, TV Awardeko telebista-emanaldi batean Milord abestiagatik sari bat jaso duenean, Georges Moustaki eta Marguerite Monnot abestiaren egileak dira estudioa.

1961ean, Bruno Coquatrixek eskatuta, Parisko Olympian hainbat kontzertu eman zituen Édith Piaf-ek, bere karrerako kontzertu gogoangarri eta zirraragarrienak izan ziren. Han interpretatu zuen "Non, je ne regrette rien", Charles Dumontek beretzat idatzi berri zuen abestia. Édithen kontzertuek Olympia porrotetik salbatu zuen baina ordurako bere poliartritisaren ondorioz zailtasunak zituen zutik egoteko eta mugitzeko ere. Morfina-perfusio handiari esker besterik ez du lortzen kantatzea.

Heriotza

aldatu

Gibeleko gaitzak jota zendu zen Edith Piaf, 1963an, aneurismak eragindako barne-hemorragia baten ondorioz. Gehiegikerien, morfinaren eta bizitza osoko sufrimenduaren ondorioz gutxiegitasun hepatiko zuen. Bere gorpua Parisa eraman zen modu klandestino eta ilegalean eta heriotza urriaren 11n iragarri zen ofizialki Parisen. Familiaren panteoian lurperatu zuten, Père-Lachaiseko hilerrian. Han daude, baitare bere aitaren eta alabaren gorpuzkinak.

Eragina eta ondarea

aldatu

Frantziako kantagintzaren ahots adierazgarrienetako bat izan zen. Munduko kantari frantses ezagunenetako bat izaten jarraitzen du, eta arrakastaz ekin dio Yves Montand, Charles Aznavour eta Georges Moustaki bezalako kantari garrantzitsuen ibilbideari. Bere irudia erraz identifikatzen zuen traje beltz banaezinarekin lotuta dago.

Berari buruz esan direnak[12]

  • "Balio erreal handia izan zen kantagintzan. Hain ahots sakona hain gorputz txikian [...]". (Arletty).
  • "Édith Piaf aparta da. Imitaezina da. Edih Piaf bakarra izan da, eta ez da gehiago izango". (Jean Cocteau).
  • "Paris hitza ordezka lezakeen hitz bakarra Piaf hitza da". "Zure ahotsa Parisen arima bezalakoa da [...]". (Marlene Dietrich).
  • "Gogoan dut, Édith Piafi esker, Las Compagnons de la Chanson, Eddie Constantine eta Yves Montand debutatu zuten". (Georges Perec).

Bere izena daramaten edo bere oroimenezko hainbat erakunde, monumentu eta artelan:

  • Edith Piaf Museoa: Parisko Crespin du Gast kalean dago, 11. barrutian[13]
  • Paul Civeyrac-en Toutes ces belles promesses filmak Hymne à la Amour kanta du oinarri[14]
  • Francis Poulenc konpositore frantsesak 1960an pianorako idatzitako hamabost "inprobisazioak",  Édith Piaf-i egindako omenaldia dira.[15]
  • Artistaren estatua bat Place Édith-Piaf izenekoan dago, Parisko 20. barrutian.[16]
  • Plaka oroigarri batek Belleville kalean, Parisko hogeigarren barrutian, jaio zen tokia adierazten du.[17]
  • Bernayko antzokiak bere izena darama.[18]

Filmetan

aldatu

Haren bizitza edo hari buruzko erreferentziak film hauetan agertu dira:

Antzerki lanetan

aldatu
  • 1996: Piaf Je t'aime, bere bizitzari buruzko komedia musikala, Claude Lemeslen gidoai eta Charles Dumonten musika. Aktoreak Jacques Darcy eta Nathalie Cerda Édith Piaf-en rolean
  • 1997: Piaf Je t'aime, komedia musikala. Nathalie Lhermitte Édith Piaf-en rolean  Teatre Comedia antzokian eta gero Teatre du Gymnase Marie Bell.
  • 2006: "Rechercher Édith Piaf" Ksenia Prohaskaren errezitala Kroaziako  Theatre National antzokiak produzitua
  • 2007: Piaf Je t'aime, komedia musikala Marie Orlandi Édith Piaf-en rolean, Parisko Olympia antzokian
  • 2008: Piaf une vie en rose et noir, bere bizitzari buruzko komedia musikala, Rubia Matignonek eszenaratua. Aktoreak : Jacques Pessis, Aurélien Noël eta Nathalie Lhermitte Édith Piaf-en rolean
  • 2009: L'emPIAFée, one-woman-show, Christelle Chollet-en musikala

Abesti ezagunak

aldatu 
1925
  • Comme un Moineau

1933

  • Entre Saint-Ouen et Clignancourt

1934

  • L'Étranger

1935

  • Mon Apéro
  • La Java de Cézigue
  • Fais-Moi Valser

1936

  • Les Mômes De la Clôche
  • J'Suis Mordue
  • Mon Légionnaire
  • Le Contrebandier
  • La Fille et le Chien
  • La Julie Jolie
  • Va Danser
  • Chand d'Habits
  • Reste
  • Les Hiboux
  • Quand Même (del film La Garçonne)
  • La Petite Boutique
  • Y'Avait du Soleil
  • Il N'Est Pas Distingué
  • Les Deux Ménétriers
  • Mon Amant de la Coloniale
  • C'Est Toi le Plus Fort
  • Le Fanion de la Légion
  • J'Entends la Sirène
  • Ding, Din, Dong
  • Madeleine Qu'Avait du Cœur
  • Les Marins Ça Fait des Voyages
  • Simple Comme Bonjour
  • Le Mauvais Matelot
  • Celui Qui Ne Savait Pas Pleurer

1937

  • Le Grand Voyage du Pauvre Nègre
  • Un Jeune Homme Chantait
  • Tout Fout le Camp
  • Ne M'Écris Pas
  • Partance
  • Dans Un Bouge du Vieux Port
  • Mon Cœur Est au Coin d'une Rue

1938

  • С'Est Lui Que Mon Cœur A Choisi
  • Paris-Méditerranée
  • La Java en Mineur
  • Browning
  • Le Chacal
  • Corrèqu'et Réguyer

1939

  • Y'En A un de Trop
  • Elle Fréquentait la Rue Pigalle
  • Le Petit Monsieur Triste
  • Les Deux Copains
  • Je N'En Connais Pas la Fin

1940

  • Embrasse-Moi
  • On Danse sur Ma Chanson
  • Sur une Colline
  • C'Est la Moindre des Choses
  • Escale
  • La Fille de Joie Est Triste (L'Accordéoniste)

1941

  • Où Sont-Ils, Mes Petits Copains?
  • C'Était un Jour de Fête
  • C'Est un Monsieur Très Distingué
  • J'Ai Dansé avec l'Amour (del film Montmartre sur Scène)
  • L'Homme des Bars
  • Le Vagabond

1942

  • Jimmy, C'Est Lui
  • Un Coin Tout Bleu (Montmartre sur Scène filmekoa)
  • Sans Y Penser
  • Un Monsieur Me Suit dans la Rue

1943

  • Tu Es Partout (Montmartre sur Scène filmekoa)
  • J'Ai Qu'À l'Regarder...
  • Le Chasseur de l'Hôtel
  • C'Était une Histoire d'Amour
  • Le Brun et le Blond
  • Monsieur Saint-Pierre
  • Coup de Grisou
  • De l'Autre Côté de la Rue
  • La Demoiselle du Cinqième

1944

  • Les Deux Rengaines
  • Y'A Pas d'Printemps
  • Les Histoires de Coeur
  • C'Est Toujours la Même Histoire

1945

  • Le Disque Usé
  • Elle A...
  • Regarde-Moi Toujours Comme Ça
  • Les Gars Qui Marchaient
  • Il Riait
  • Monsieur Ernest A Réussi

1946

  • La Vie en Rose
  • Les Trois Cloches (Les Compagnons de la Chanson taldearekin)
  • Dans Ma Rue
  • J'M'En Fous Pas Mal
  • C'Est Merveilleux
  • Adieu Mon Cœu
  • Le Chant du Pirate
  • Céline (Les Compagnons de la Chanson taldearekin)
  • Le Petit Homme
  • Le Roi A Fait Battre Tambour (Les Compagnons de la Chanson taldearekin)
  • Dans les Prisons de Nantes (Les Compagnons de la Chanson taldearekin)
  • Mariage
  • Un Refrain Courait dans la Rue
  • Miss Otis Regrets    

1947

  • C'Est pour Ça (Neuf Garçons et un Coeur filmekoa)
  • Qu'As-Tu Fait John?
  • Sophie (Neuf Garçons et un Coeur filmekoa)
  • Le Geste
  • Si Tu Partais
  • Une Chanson à Trois Temps
  • Un Homme Comme les Autres
  • Les Cloches Sonnent
  • Johnny Fedora et Alice Blue Bonnet
  • Le Rideau Tombe Avant la Fin
  • Elle Avait Son Sourire

1948

  • Monsieur Lenoble
  • Les Amants de Paris
  • Il A Chanté
  • Les Vieux Bateaux
  • Il Pleut
  • Cousu de Fil Blanc
  • Amour du mois de Mai
  • Monsieur X

1949

  • Bal dans Ma Rue
  • Pour Moi Tout' Seule
  • Pleure Pas
  • Le Prisonnier de la Tour (Si le Roi Savait Ça Isabelle)
  • L'Orgue des Amoureux
  • Dany
  • Paris (L'Homme aux Mains d'Argile filmekoa)

1950

  • Hymne à l'Amour
  • Le Chevalier de Paris
  • Il Fait Bon T'Aimer
  • La P'Tite Marie
  • Tous les Amoureux Chantent
  • Il Y Avait
  • C'Est d'la Faute à Tes Yeux
  • C'Est un Gars
  • Hymn to Love
  • The Three Bells
  • Le Ciel Est Fermé
  • La Fête Continue
  • Simply a Waltz
  • La Vie en Rose (ingelesez)

1951

  • Padam... Padam...
  • Avant l'Heure
  • L'Homme Que J'aimerai
  • Du Matin Jusqu'au soir
  • Demain (Il Fera Jour)
  • C'Est Toi (Eddie Constantine abeslariarekin)
  • Rien de Rien
  • Si, Si, Si, Si (Eddie Constantine abeslariarekin)
  • À l'Enseigne de la Fille sans Cœur
  • Télégramme
  • Une Enfant
  • Plus Bleu Que Tes Yeux
  • Le Noël de la Rue
  • La Valse de l'Amour
  • La Rue aux Chansons
  • Jezebel
  • Chante-Moi (M. Jiteau abeslariarekin)
  • Chanson de Catherine
  • Chanson Bleue
  • Je Hais les Dimanches

1952

  • Au Bal de la Chance
  • Elle A Dit
  • Notre-Dame de Paris
  • Mon Ami M'A Donné
  • Je T'Ai dans la Peau (Boum sur Paris filmekoa)
  • Monsieur et Madame
  • Ça Gueule Ça, Madame (Jacques Pills abeslariarekin, Boum sur Paris filmekoa)

1953

  • Bravo pour le Clown
  • Sœur Anne
  • N'Y Va Pas Manuel
  • Les Amants de Venise
  • L'Effet Qu'Tu M'Fais
  • Johnny, Tu N'Es Pas un Ange
  • Jean et Martine
  • Et Moi...
  • Pour Qu'Elle Soit Jolie Ma Chanson (Jacques Pills abeslariarekin, Boum sur Paris filmekoa)
  • Les Croix
  • Le Bel Indifférent
  • Heureuse

1954

  • La Goualante du Pauvre Jean
  • Enfin le Printemps
  • Retour
  • Mea Culpa
  • Le "Ça Ira (Si Versailles M'Etait Conté... filmekoa)
  • Avec Ce Soleil
  • L'Homme au Piano
  • Sérénade du Pavé (French Cancan filmekoa)
  • Sous Le Ciel de Paris

1955

  • L'Accordéoniste
  • Un Grand Amour Qui S'Achève
  • Miséricorde
  • C'Est à Hambourg
  • Légende
  • Le Chemin des Forains       

1956

  • Heaven Have Mercy
  • One Little Man
  • Autumn Leaves
  • Cause I Love You
  • Chante-Moi (anglès)
  • Don't Cry
  • I Shouldn't Care
  • My Lost Melody
  • Avant Nous
  • Et Pourtant
  • Marie la Française
  • Les Amants d'un Jour
  • L'Homme à la Moto
  • Soudain Une Vallée
  • Une Dame
  • Toi Qui Sais

1957

  • La Foule
  • Les Prisons du Roy
  • Opinion Publique
  • Salle d'Attente
  • Les Grognards
  • Comme Moi

1958

  • C'Est un Homme Terrible
  • Je Me Souviens d'une Chanson
  • Je Sais Comment
  • Tatave
  • Les Orgues de Barbarie
  • Eden Blues
  • Le Gitan et la Fille
  • Fais Comme Si
  • Le Ballet des Cœurs
  • Les Amants de Demain
  • Les Neiges de Finlande
  • Tant Qu'Il Y Aura des Jours
  • Un Étranger
  • Mon Manège à Moi

1959

  • Milord
  • T'Es Beau, Tu Sais

1960

  • Non, je ne regrette rien
  • La Vie, l'Amour
  • Rue de Siam
  • Jean l'Espagnol
  • La Belle Histoire d'Amour
  • La Ville Inconnue
  • Non, La Vie N'Est Pas Triste
  • Kiosque à Journaux
  • Le Métro de Paris
  • Cri du Cœur
  • Les Blouses Blanches
  • Les Flons-Flons du Bal
  • Les Mots d'Amour
  • T'Es l'Homme Qu'Il Me Faut
  • Mon Dieu
  • Boulevard du Crime
  • C'Est l'Amour
  • Des Histories
  • Ouragan
  • Je Suis à Toi
  • Les Amants Merveilleux
  • Je M'Imagine
  • Jérusalem (Música de Jo Moutet)
  • Le Vieux Piano

1961

  • C'Est Peut-Être Ça
  • Les Bleuets d'Azur
  • Quand Tu Dors
  • Mon Vieux Lucien
  • Le Dénicheur
  • J'N'Attends Plus Rien
  • J'En Ai Passé des Nuits
  • Exodus
  • Faut Pas Qu'Il Se Figure
  • Les Amants (avec Charles Dumont)
  • No Regrets
  • Le Billard Électrique
  • Marie-Trottoir
  • Qu'Il Était Triste Cet Anglais
  • Toujours Aimer
  • Mon Dieu (anglais)
  • Le Bruit des Villes
  • Dans Leur Baiser

1962

  • À Quoi Ça Sert L'Amour?
  • Le Droit d'Aimer
  • À Quoi Ça Sert L'Amour? (amb Théo Sarapo)
  • Fallait-Il
  • Une Valse
  • Inconnu Excepté de Dieu (amb Charles Dumont)
  • Quatorze Juillet
  • Les Amants de Teruel (amb Mikis Theodorakis/Jacques Plante)
  • Roulez Tambours
  • Musique à Tout Va
  • Le Rendez-Vous
  • Toi, Tu l'Entends Pas!
  • Carmen's Story
  • On Cherche un Auguste
  • Ça Fait Drôle
  • Emporte-Moi
  • Polichinelle
  • Le Petit Brouillard (Un Petit Brouillard)
  • Le Diable de la Bastille
  • Et Elle Chantait (Théo Saraporekin)

1963

  • C'Était Pas Moi
  • Le Chant d'Amour
  • Tiens, V'là un Marin
  • J'En Ai Tant Vu
  • Traqué
  • Les Gens
  • Margot Cœur Gros
  • Monsieur Incognito
  • Un Dimanche à Londres
  • L'Homme de Berlin (bere azken grabazioa)


Irudi galeria

aldatu

Ikus, gainera

aldatu

Erreferentziak

aldatu
  1. ↑ Erostarbe, Gorka. «Arantza damurik gabea» Berria (Noiz kontsultatua: 2020-03-02).
  2. ↑ (Frantsesez) «Edith Piaf - Universal Music France» www.universalmusic.fr (Noiz kontsultatua: 2024-05-19).
  3. ↑ (Ingelesez) «'La Vie en Rose': Edith Piaf's encore» Christian Science Monitor ISSN 0882-7729. (Noiz kontsultatua: 2024-05-19).
  4. ↑ (Ingelesez) «Paris Kiosque - Paris Love Stories, Edith Piaf, Maurice Cevalier and all that - February 1998» web.archive.org 2007-07-14 (Noiz kontsultatua: 2024-05-20).
  5. ↑ (Frantsesez) Duclos, Pierre; Martin, Georges. (1995). Piaf: biographie. Éditions du Seuil, 41 or. ISBN 978-2-02-023916-5. (Noiz kontsultatua: 2024-05-20).
  6. ↑ (Frantsesez) Duclos, Pierre; Martin, Georges. (1995). Piaf: biographie. Éditions du Seuil, 31 or. ISBN 978-2-02-023916-5. (Noiz kontsultatua: 2024-05-20).
  7. ↑ (Frantsesez) AlloCine. «Edith Piaf : 50 ans après sa mort, la vérité sur "La Môme" !» AlloCiné (Noiz kontsultatua: 2024-05-20).
  8. ↑ (Frantsesez) «Le mythe Piaf, actualité Musique - Le Point» archive.wikiwix.com (Noiz kontsultatua: 2024-05-20).
  9. ↑ (Frantsesez) AlloCine. «Edith Piaf : 50 ans après sa mort, la vérité sur "La Môme" !» AlloCiné (Noiz kontsultatua: 2024-05-20).
  10. ↑ (Frantsesez) «Edith Piaf - Universal Music France» www.universalmusic.fr (Noiz kontsultatua: 2024-05-20).
  11. ↑ (Frantsesez) MusicFromParis. (2014-04-30). Edith Piaf - Milord. (Noiz kontsultatua: 2024-05-20).
  12. ↑ (Frantsesez) «Édith Piaf - Wikiquote, le recueil de citations libres» fr.wikiquote.org (Noiz kontsultatua: 2024-05-20).
  13. ↑ (Frantsesez) «MUSEE | Edith Piaf» museeedithpiaf.com (Noiz kontsultatua: 2024-05-20).
  14. ↑ (Frantsesez) «Toutes ces belles promesses (Jean Paul Civeyrac, 2002) - La Cinémathèque française» www.cinematheque.fr (Noiz kontsultatua: 2024-05-20).
  15. ↑ Damon J.H.K.. (2020-01-26). Francis Poulenc - 15 Improvisations [With score. ] (Noiz kontsultatua: 2024-05-20).
  16. ↑ Paris : Hommage à Edith Piaf, une oeuvre de Lisbeth Deslile - XXème - Paris la douce, magazine parisien, culture, sorties, art de vivre. (Noiz kontsultatua: 2024-05-20).
  17. ↑ (Ingelesez) Gee, Oliver. (2022-03-08). «Six places to find Edith Piaf in Belleville» The Earful Tower (Noiz kontsultatua: 2024-05-20).
  18. ↑ (Frantsesez) «Qu'est-ce que Le Piaf ?» Ville de Bernay (Noiz kontsultatua: 2024-05-20).
"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Édith_Piaf&oldid=9853453"(e)tik eskuratuta