Suediera

Suediera
svenska
Suedieraren hedapena, laranjaz.
Datu orokorrak
Lurralde eremua	Suedia  Finlandia
Hiztunak	8,5 milioi[1]
Rankinga	74
Ofizialtasuna	Suedia (de facto); Finlandia (finlandierarekin batera) eta Åland Uharteetan (elebakarka); Noarootsi udalerria (Estonia); Europako Batasuna; Ipar Kontseilua
Araugilea	Svenska språknämnden (Suedian) Svenska språkbyrån (Finlandian)
Hizkuntza sailkapena
Indoeuroparra
Informazio filologikoa
Hizkuntza-tipologia	subjektu aditza objektua, V2 hizkuntza, nominatibo-akusatibo hizkuntza, hizkuntza azentuala, hizkuntza fusionatzailea, hizkuntza sintetikoa, adjective-noun (en) , pitch accent (en) eta azentua
Denbora gramatikalak	orainaldia, lehenaldia eta geroaldia
Genero gramatikalak	genero komuna eta genero neutroa
Kasu gramatikalak	nominatiboa eta genitiboa
Alfabetoa	latindar alfabetoa eta Swedish alphabet (en)
Hizkuntza kodeak
ISO 639-1	sv
ISO 639-2	swe
ISO 639-3	swe
Ethnologue	swe
Glottolog	swed1254
Wikipedia	sv
ASCL	1504
IETF	sv

Suediera^[2] (svenska^ⓘ, /ˈsvɛ̂nskâ/) hizkuntza germanikoa da, ekialdeko eskandinaviar adarrekoa. Suedia, Finlandia eta Åland uharteetan ofiziala da. Danieraren eta norvegieraren oso antzekoa da.

Alde batetik, suediera estandarra (standardsvenska) aldaerarik zabalduena da. Beste alde batetik, bi aldaera nagusi bereizten dira: rikssvenska, Suedian hitz egiten dena, eta högsvenska, Finlandiakoa.

Suedieraren hiztunak honela banatzen dira, aldaerei dagokienez:

• Erdialdekoak: 5-7 milioi hiztun.
• Hegoaldekoak: 2-4 milioi.
• Finlandiakoak: 300.000.

• Suedierazko literatura.

• Suedieraren Kontseilua (Suedieraz)(Ingelesez)

Hizkuntza honek bere Wikipedia du: Bisita ezazu.

	Europar Batasuneko hizkuntza ofizialak
Alemana · Bulgariera · Daniera · Errumaniera · Eslovakiera · Esloveniera · Estoniera · Finlandiera · Frantsesa · Gaelera · Gaztelania · Greziera · Hungariera · Ingelesa · Italiera · Letoniera · Lituaniera · Maltera · Nederlandera · Poloniera · Portugesa · Suediera · Txekiera