Giannina Arangi-Lombardi
| Giannina Arangi-Lombardi | |
|---|---|
| Bizitza | |
| Jaiotza | Marigliano, 1891ko ekainaren 20a |
| Herrialdea |  Italiako Erresuma (1891ko ekainaren 20a - 1946ko ekainaren 18a) Italia (1946ko ekainaren 18a - 1951ko uztailaren 9a) |
| Heriotza | Milan, 1951ko uztailaren 9a (60 urte) |
| Heriotza modua | : eritasuna |
| Hezkuntza | |
| Hizkuntzak | italiera |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | opera abeslaria |
| Genero artistikoa | opera |
| Ahots mota | sopranoa |
| Musika instrumentua | ahotsa |
    | |
Giannina Arangi-Lombardi (Marigliano, Napoli, 1891ko ekainaren 20a - Milan, 1951ko uztailaren 9a) soprano garrantzitsua izan zen, italiar errepertorioari lotua, bereziki verismoari.[1]
Biografia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Napolin ikasi zuen Beniamino Carellirekin, eta 1920an egin zuen debuta Erroman, mezzosoprano. 1923an, soprano izatera aldatu zen.
1912an Lorenzo Arangirekin ezkondu zen eta haren abizena izen artistikoari gehitu zion.
1924 eta 1930 artean, Teatro alla Scalan, Mefistofele operan abestu zuen, Arturo Toscaninirekin, eta Nellie Melbak 1928an Australian egin zuen agur-birarako aukeratu zuen.
Bere jarduera garaiko antzoki italiar handietan zentratu zen nagusiki: Turin, Parma, Venezia, Bari, Palermo, Napoli, Genova, Erroma, Catania, baita Bartzelona, Alexandria, Kairo, Zurich, Viena eta Berlingo Lizeoan ere.
Arrakasta handia lortu zuen Hego Amerikan, batez ere Rio de Janeiron eta Argentinako Colon Antzokian (Buenos Aires), non 1926an debutatu zuen Arrigo Boitoren Neronen Asteria bezala, ondoren La Gioconda, Giacomo Lauri-Volpirekin, Il Trovatoren eta Cavalleria Rusticanan Claudia Muziorekin
Arangi-Lombardi La Vestale, Lucrezia Borgia, La Gioconda (opera) eta Aida lanengatik da ezaguna, eta Ariadne auf Naxos lehena izan zen Italian.
Inoiz ez zuen abestu Londresen, Parisen ez New Yorken.
Milango Kontserbatorioan irakastera joan zen, Maria Stader bere dizipuluetako bat izan zen lekuan, eta gero Ankaran, Leyla Gencer-en maistra izan zen tokian.
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Bibliografia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Le guide de l'opéra, les indispensables de la musique, R. Mancini & J-J. Rouvereux, (Fayard, 1986), ISBN 2-213-01563-6
- The last Prima-Donnas, Lanfranco Rasponi, 1982
Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Datuak: Q442774