Venantius Fortunatus
Venantius Fortunatus (naskiĝis ĉirkaŭ 530 apud Trevizo, mortis mallonge post 600 en Poitiers) estis itala teologo, verkisto latinlingva, episkopo romkatolika kaj sanktulo.
| Sankta | |||||
| Venantius Fortunatus | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Persona informo | |||||
| Venantius Fortunatus | |||||
| Naskonomo | Venantius Honorius Clementianus Fortunatus | ||||
| Naskiĝo | ĉirkaŭ 530 en Valdobbiadene | ||||
| Morto | 14-a de decembro en nekonata jaro post 600 en Poitiers | ||||
| Religio | katolika eklezio vd | ||||
| Lingvoj | Mezepoka latino vd | ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | hagiografo verkisto poeto komponisto  vd
| ||||
| Verkado | |||||
| Verkoj | Vita sanctae Radegundis ❦ vita Martini ❦ Letters ❦ Liber de virtutibus sancti Hilarii ❦ Vita sancti Germani ❦ De virginitate vd | ||||
| |||||
| Episkopo de Poitiers | |||||
| Dum | ekde ĉirkaŭ 600 | ||||
| Sanktulo | |||||
| Festotago | 14-a de decembro | ||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Vivo
redaktiPost longa migradotempo Venantius iĝis episkopo de Poitiers. Li verkis diversajn biografiojn de sanktuloj proze kiel ankaŭ epopeon pri Sankta Marteno. Menciindas ankaŭ 11 libroj da poemoj de miksita enhavo (Miscellanea) kiuj brilas stile kaj regionhistorie. Inter ili troviĝas ankaŭ la rakonto de veturiĝo sur la riveroj Mozelo kaj Rejno de Metz ĝis Andernach (De navigio suo).
Inter himnoj liaj belas ĝis hodiaŭ Vexilla regis prodeunt aŭ Pange lingua gloriosi.
Literaturo
redakti- Nisard: Le poète Fortunat, Paris 1890
- W. Meyer: Der Gelegenheitsdichter Venantius Fortunatus, Berlino 1901
Fonto
redakti- Meyers Großes Konversations-Lexikon, Band 20. Leipzig 1909, p. 12, kio relegeblas tie ĉi interrete.