Respubliko Komi

La Respubliko Komiio situas en la ekstrema nordoriento de Eŭropo, malmulte loĝata regiono de Tajgo kaj Tundro. La pejzaĝo estas plejparte ebena. En la nordokcidento situas Тиманский кряж (Timansky Kryazh), en la oriento ĝi limas al la ural-montaro. La ĉefaj riveroj estas Peĉora kaj Viĉegda, flanka rivero de la Norda Dvina. La praarbaroj de Komiio formas la plej grandan seninterrompan ĝangalan regionon en Eŭropo kaj estas ekde 1995 rekonita kiel Monda Heredaĵo de Unesko. La Manpupunaj Rokoj (rusa : Маньпупунёр) ofte nomata la "sep gigantoj de Uralo". La nura grandurbo estas la ĉefurbo Siktivkar. Aliaj lokoj estas Uĥto, Vorkuta, Peĉoro (urbo), Usinsk kaj Inta. En tiu regiono situas la tiel nomataj Manpupunaj Rokoj.

 

La komioj estas finn-urgra popolo, sed ili fariĝis malplimulto. Nuntempe ĉefe rusoj tie loĝas krom aliaj popoloj kiel ekzemple tataroj, belorusoj, rusiaj germanoj, ĉuvaŝoj kaj aliaj. La plimulto konfesus aparteni al la rusa ortodoksa eklezio.

La oficialaj lingvoj estas la komia kaj rusa lingvoj.

En 1994, pli ol 100,000 tunoj da nafto el difektitaj naftoduktoj fluis en la tundron kaj poluis la terojn kaj la riverojn Kolva kaj Peĉora. Sekve de tio venis pli bonaj kontrolmekanismoj^[3]. En la regiono situas unu el la plej malnovaj mediprotekaj movadoj de Rusio. Ĝi estis fondita en la 1980-aj jaroj kaj engaĝas sin por riparigo de la ofte likantaj naftoduktoj. Danke al ĝi, la nukleaj provoj sur Novaja Zemlio estis haltigitaj. Ĝi ankaŭ organizis reziston kontraŭ testoj por naftoelminigado de la rusa naftokompaio Lukoil^[4].

Oficiala retejo de Komiio Arkivigite je 2019-09-30 per la retarkivo Wayback Machine.

• Perm-Komi
• Komioj
• Komia lingvo
• Jevgenij Jevtuŝenko