Maŭrja imperio
La Maŭrja Imperio estis geografie ampleksa kaj potenca imperio en Antikva Barato, regata de la maŭrja dinastio de 321 ĝis 185 a.K. Ĝi originas de la regno Magadho de la Hind-Ganga ebenaĵo (moderna Biharo, orienta Utar-Pradeŝo kaj Bengalio) de la orienta flanko de la hinda subkontinento, la imperio havis ĝian ĉefurbon ĉe Pataliputra (moderna Patnao). La Imperio estis fondita en 322 a.K. de Ĉandragupto Maŭrjo, kiu faligis la Nandan dinastion kaj rapide vastigis sian potencon okcidenten trans centra kaj okcidenta Barato, prenante avantaĝon de la interrompoj de lokaj potencoj en la maldormo de la retiriĝo okcidenten de la grekaj fortoj de Aleksandro la Granda kaj persaj armeoj. De 320 a.K. la imperio plene okupis Nordokcidentan Baraton, venkante kaj konkerante la satrapojn forlasitajn de Aleksandro.
| Maŭrja imperio | |||||||||
| |||||||||
| historia lando | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Geografio
| |||||||||
| Ĉefurbo: | |||||||||
| Loĝantaro | |||||||||
Kvanto de loĝantoj:
|
40 000 000
| ||||||||
| Ŝtat-strukturo | |||||||||
| |||||||||
Ĝi estis la plej granda imperio de la mondo en sia tempo. Ĉe ĝia plej granda amplekso, la imperio etendita en la nordo laŭ la naturaj limoj de la Himalajo, kaj en la oriento streĉanta en kio nun estas Asamo. Okcidenten, ĝi atingis modernan Pakistanon, aneksante Baluĉion kaj multe de kio nun estas Afganio, inkluzive de la modernaj Herat kaj Kandahar provincoj. La Imperio estis vastigita en la centraj kaj sudaj regionoj de Barato fare de la imperiestroj Ĉandragupta kaj Bindusara, sed ĝi ekskludis malgrandan parton de neesploritaj tribaj kaj arbarkovritaj regionoj proksime de Kalingo (moderna Oriso).
La Maŭrja Imperio estis unu el la plej grandaj imperioj reganta la hindan subkontinenton. Ĝia malkresko komenciĝis 60 jarojn post kiam la regado de Aŝoko finiĝis, kaj ĝi disiĝis en 185 a.K. per la fondado de la Sunga dinastio en Magadho.