Labialo
Labialoj (aŭ lipaj konsonantoj aŭ pleonasme labialaj konsonantoj) estas konsonantoj artikulaciataj aŭ per ambaŭ lipoj (bilabiala artikulacio), aŭ per la malsupra lipo kaj la supraj dentoj (labial-dentala artikulacio).
| Lokoj de artikulacio | |
| Labialo | |
| Bilabialo | |
| Labial-velaro | |
| Labial-alveolaro | |
| Labial-dentalo | |
| Koronalo | |
| Lango-labialo | |
| Interdentalo | |
| Dentalo | |
| Alveolaro | |
| Apeksa konsonanto | |
| Laminalo | |
| Postalveolaro | |
| Alveolo-palatalo | |
| Retroflekso | |
| Dorsalo | |
| Palatalo | |
| Labial-palatalo | |
| Velsono | |
| Uvularo | |
| Uvular-epiglotalo | |
| Radikalo | |
| Faringalo | |
| Epigloto-faringalo | |
| Epiglotalo | |
| Glotalo | |
| Ĉi tiu paĝo entenas fonetikan informon en la IFA, kiu povas ne ĝuste montriĝi per iuj retumiloj. | |
| [Helpon!] | |
En la angla [m] estas bilabiala nazala sonoranto, [b] kaj [p] estas bilabialaj haltaj konsonantoj (plozivoj), [v] kaj [f] estas labial-dentalaj frikativoj.
Bilabialaj frikativoj kaj la bilabiala alproksimanto ne ekzistas en la norma angla, sed ja troviĝas en multaj lingvoj. Ekzemple, la hispana konsonanto literumata per b aŭ v estas prononcata kiel voĉa bilabiala alproksimanto inter vokaloj.
Lipa rondigo, aŭ labialigo ankaŭ povas akompani aliajn artikulaciojn. La angla /w/ estas labialigita velara alproksimanto.
Labialaj konsonantoj dividiĝas en du sublokojn de artikulacio: