Léon Blum

Por samtitola artikolo vidu la paĝon Léon Blum (Tramtransporto en Parizo).

Léon BLUM (Parizo, 9-a de aprilo 1872 - 30-a de marto 1950) estis franca socialista kaj cionista ĵurnalisto kaj politikisto.

Léon Blum
Persona informo
Léon Blum
Naskonomo	André Léon Blum
Naskiĝo	9-a de aprilo 1872 en Parizo, Francio
Morto	30-a de marto 1950 en Jouy-en-Josas, Francio
Mortis pro	Naturaj kialoj vd
Mortis per	Korinfarkto vd
Tombo	Jouy-en-Josas vd
Religio	judismo
Lingvoj	franca vd
Loĝloko	house of Léon and Jeanne Blum vd
Ŝtataneco	Francio vd
Alma mater	Liceo Henri-IV Supera normala lernejo Lycée Charlemagne (en) Universitato de Parizo vd
Partio	Socialista Partio
Subskribo
Familio
Gefratoj	René Blum (impresario), Lucien Blum (en) , Georges Blum (en) kaj Marcel Blum (en) vd
Edz(in)o	Jeanne Blum (en) (1943–) Thérèse Blum (en) (1932–1938) Lise Blum (en) (1896–1931) vd
Infanoj	Robert Blum (en)  ( ) vd
Profesio
Okupo	politikisto literaturkritikisto diplomato ĵurnalisto vd
Aktiva en	Parizo vd
Postenoj Postenoj Minister of Foreign Affairs (en) (1946–1947) Prezidanto de la Konsilio (1946–1947) president of the Provisional Government of the French Republic (en) (1946–1947) Prezidanto de la Konsilio (1938–1938) Prezidanto de la Konsilio (1936–1937) deputito (parlamentano de Francio) vd
Honorigoj Honorigoj (23-a de januaro 1909)  Kavaliro de Honora Legio (1889)  Konkurso Ĝenerala vd
Membrecoj Membrecoj Franca ligo pri la defendo de la homaj rajtoj kaj de la civitano vd
Ĉefministro de Francio
Dum	4-a de junio 1936 – 22-a de junio 1937
Antaŭulo	Albert Sarraut
Sekvanto	Édouard Daladier
vd	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Blum estis laŭdevene juda. Li studis en la Liceo Henri-IV. Li partoprenis en redaktado de la gazeto l'Humanité (la Homaro) ekde ĝia fondo de Jean Jaures en 1904. Per la "Unio Sankta", li apogis multe la partoprenon en la unua mondmilito.

Blum fariĝis ĉefo de la SFIO (franca socialista partio) okaze la elektado de 1919. En 1920 li malakceptis la aniĝon al la 3-a Internacio. Konsekvence de la Popola Fronto en 1936, li fariĝis Prezidanto de la konsilio. Li estis en la 1930-aj kaj 40-aj jaroj trifoje ĉefministro de Francio.

Li estis en koncentrejo de 1943 ĝis 1945 en Buchenwald.

Ankaŭ Blum apogis Esperanton. Lia ministro de la Edukado, Jean Zay, skribis en 1938 leĝcirkuleron kiu celis ebligi instruadon de Esperanto en la lernejoj.

La kibuco Kfar Blum en Norda Galileo estas nomata post li.

Trovu « Léon Blum » inter la Vizaĝoj de homoj rilataj al la ideo «Internacia Lingvo»