Inga kaj Anuŝ

Anuŝ naskiĝis la 24-an de decembro 1980 en Erevano. Ŝi studentiĝis en muzika lernejo Aslamazjan, en piano. En 1994, ŝi venis unue kaj ricevis la premion de la publiko en la konkurso "Sonoraj Voĉoj", kiu okazis en Omsko. En tiu periodo, ŝi komencis promocii sin kiel verkisto/komponisto. Tuj kiam ŝi diplomiĝis en 2001, ŝi eniris kaj diplomiĝis ĉe muzika altlernejo Arno Babaĝanjan, en piano. En 1999, ŝi debutis kiel solisto kune kun Armena Ŝtata Orkestro kaj Koruso. De 2001 ĝis 2005, ŝi studis en Erevana Ŝtata Konservatorio, kaj diplomiĝis pri ĵaz-voĉo.

Ŝia fratino Inga naskiĝis la 18-an de marto 1982, en Erevano. Ŝi ankaŭ studentiĝis ĉe muziklernejo S. Aslamazjan kaj muzika altlernejo A. Babaĝanjan, kiel violonisto en 1997. Paralele kun siaj studoj ŝi laboris en la violonensemblo G. Aĝemjan. Ŝi turneis kun la ensemblo al armenaj provincoj. En 1998, Inga aliĝis al sia fratino kaj kune antaŭenigis siajn agadojn. Ne nur duopoj, sed ankaŭ grupoj, kie la violono ludas bonegan rolon, kaj ĉeestas en la repertuaro. En 2002 diplomiĝinte pri kordoj, ŝi sekvis sian fratinon al la Erevana Ŝtata Konservatorio, ĵaza voĉa klaso, diplomiĝante en 2005^[2].

 

En 2000, Inga kaj Anuŝ eniris en la Ŝtatan Kantoteatron de Armenio. Ambaŭ prezentis naciajn, etnajn kantojn verkitajn de A. Grigorjan kaj Anush. Ili kantis en multaj urboj de Armenio kiel solistoj.

En septembro 2002, ili foriris al Usono por koncerta turneo kun kantoteatraj solistoj. Post la koncertoj en la teatro "Alex" en Los-Anĝeleso, la fratinoj tuj ricevis oferton aperi sur la sama scenejo kun solokoncertoj. La kantoteatro vojaĝis al Teherano kun la sama programo.

En 2002, la armena diverseca kantfestivalo Ora Liro 2002 gratulis Anuŝ kaj Inga pro la nomumo "Simpatio de Spektantaro". En februaro 2003 estis preparita la koncerta programo Sezonoj de Vivo, la produktanto estis A. Grigorjan. Etnaj, naciaj same kiel modernaj kantoj estis inkluzivitaj en la muzika prezentado, kaj ankaŭ kantoj kun akompano de violono, gitaro kaj piano^[3].

En marto 2003 solaj koncertoj de Inga kaj Anush okazis en la teatro "Alex". Samtempe eldoniĝis ilia unua albumo Ni kaj niaj Montoj. Sekvis invitoj aperi sur la scenejo kun la sama programo en Novjorko, Toronto, Argentino kaj Parizo. Fine en novembro, ili forlasis la teatran personaron kaj komencis memstare labori.

En 2004, ilia interpretado de la popolkanto "Tamzara" estis anoncita kiel la gajninto de la festivalo Ora Liro 2004. Aldone la kanto gajnis la premion Tigran Naghdaljan en la Naciaj Muzikaj Premioj en decembro 2005. Muzikfilmo por la kanto estis publikigita la saman jaron, kaj ĝi poste estis inkluzivita en ilia dua albumo Tamzara, kiu aperis en 2006.

Post la publikado de la albumo, ili prezentis turneojn en Usono, Teherano, Londono, Parizo, Rusio kaj Germanio. De 2008, Inga kaj Anuŝ Arŝakjan kunlaboris kun SHARM Holding LLC^[4].

La tria studialbumo Korbato el mia lando de Inga kaj Anuŝ estis publikigita en novembro 2009. La unuopaĵo de la albumo Menq Enq Mer Sarerệ, estis elektita kiel la kanto de 2009 por la jara armena Teletono, sub la nomo "Nia Ŝuŝo", kun la duopo ankaŭ prezentanta ĉe la televida spektaklo la 26-an de novembro 2009. La 21-an de majo, Inga kaj Anuŝ komencis turneon por reklami sian albumon Korbato el mia Lando. Ilia unua spektaklo estis en Erevano, havante plurajn aliajn aperojn en Sirio, Bejruto kaj Rusio^[5].

La fratinoj Arŝakjan estis elektitaj de la armena publiko la 14-an de februaro 2009, por reprezenti la landon ĉe la Eŭrovido-Kantokonkurso 2009 okazonta en Moskvo, Rusio, per la kanto "Jan Jan".

"Nia kanto por Eŭrovido estas verkita en la folka ĝenro, kun elementoj de nuntempaj muzikaj tendencoj" - diris Anuŝ Arŝakjan en la gazetara konferenco antaŭ la vojaĝo al Moskvo. La muziko de la kanto estis komponita de Mane Akopjan, kaj kantoteksto de Avet Barseghjan (la armena parto) kaj Vardan Zadojan (la angla parto) aranĝo estis preparitaj de Ara (Murzo) Torosjan. Laŭ ŝiaj vortoj, ilia celo estas reprezenti armenan popolmuzikon laŭ nova maniero. "Malgrandaj landoj kiel Armenio ĉiam devas partopreni en konkursoj kiel Eŭrovido, por prezenti sian kulturon al la mondo," - diris la kantisto. "Sukceso de la konkurso dependas ne nur de la artistoj, sed de nia flanko ni provos fari ĉion por atingi venkon en Moskvo", diris Anuŝ Arŝakjan, aldonante, ke ili tuj komencos preparojn^[6].

La kanto gajnis lokon en la Eurovida finalo la 16-an de majo, gajnante unu el dek lokoj de la unua duonfinalo la 12-an de majo. Ili fine restis en la 10-a loko kun 92 poentoj. Kvankam ĝi estis la malpli sukcesa agado de Armenio en Eŭrovido ĝis tiam (ĝis 2011), ĝi donis al la lando kvaran sinsekvan furoran dekan lokon.

"Jan Jan" ankaŭ estis la unua armena kanto, kiu eniris la Pmachinery Top 30. La kanto eniris la furorliston la 13an de junio 2009 ĉe la numero 26. Ĝia plej alta furora pozicio estis la numero 3  (1-an de aŭgusto 2009) kaj ĝi restis en la diagramo dum 16 semajnoj^[7].

Inga reprezentis Armenion denove en la Eŭrovido-Kantokonkurso 2015 kiel membro de la grupo Genealogio^[8].

• Hejmpaĝo de la fratinoj Inga kaj Anuŝ Arkivigite je 2007-10-06 per la retarkivo Wayback Machine

• 2003: Nia estas Niaj Montoj
• 2006: Tamzara
• 2009: Korbatoj el mia Lando
• 2014: Skeĉoj

• 2006: "Թամզարա" (Tamzara)
• 2006: "Խլպանե" (Ĥlpane)
• 2007: "Հարսանեկան" (Geedziĝa kanto)
• 2009: "Jan Jan"
• 2009: "Գութան" (Gutan)
• 2009: "Ճանապարհ" (La vojo)
• 2009: "You Will Not Be Alone"
• 2009: "Դոն հայ" (Don Haj)
• 2009: "Մենք ենք մեր սարերը" (Ni estas niaj montoj)
• 2011: "Սեր Երևան" (Ama Erevano)
• 2011: "Իմ անունը Հայաստան է" (Mia nomo estas Armenio)
• 2012: "Հայ հայ" (Haj haj))