Historio de la pico

La unua mencio de la vorto pico datiĝas de la jaro 997, ĝi troveblas en latina teksto de la urbo de Gaeta en suda Italujo^[1]. La deveno de la vorto ne certas, sed ekzistas sep ĉefaj teorioj:

• En la malnovaltgermana lingvo la vorto bizo aŭ pizzo signifas buŝplenon kaj devenis el Italujo pere de invadintaj lombardoj meze de la 6-a jarcento.^[2]. Tiun devenon favoras la Oxford English Dictionary, kvankam ili ja mencias, ke ne ekzistas pruvo^[3].
• La latina vorto pinsa, participo de la verbo pinsere, kiu signifas pisti aŭ premi kaj rilatas al la platigo de la pasto.
• La itala vorto pizzicare signifas pluki kaj rilatas al la pico, kiun oni pluku rapide el la forno (pizzicare devenas de la pli malnova itala vorto pizzo, kiu signifas punkto).^[4]
• La latina vorto picea, kiu priskribas la nigriĝon de la pano en la forno, aŭ la nigrajn cindrojn, kiuj kolektiĝas en la forno.
• La aramea vorto pita (פיתא), kiu troviĝas en la babilona talmudo kaj rilatas al ia pano.
• La helena vorto πίσσα (pissa, atike πίττα, pitta), pitch ^[5][6], aŭ ptea, brano, (pétítés, brana pano).^[7]
• La helena vorto πικτή (pikte), "fermentita pasaĵo", kiu devenis en la latina unue picta kaj poste pitta > pizza.

• Laŭ legendo, en 1889, la pico Margherita, kies ruĝaj tomatoj, verda bazilio, kaj blanka fromaĝo reprezentan la italan flagon, estis nomita laŭ la reĝino Margareto de Savojo.^[8]

• What's Cooking America - History of Foods - Pizza