Henri Betti
Henri BETTI, denaske Ange BETTI (24a de julio 1917 – 7a de julio 2005), estis franca komponisto kaj pianisto.[1]
| Henri Betti | |
|---|---|
| Persona informo | |
| Naskonomo | Ange Eugène Betti |
| Aliaj nomoj | Henri Betti |
| Naskiĝo | 24-an de julio 1917 en Nico |
| Morto | 7-an de julio 2005 (87-jaraĝa) en Courbevoie |
| Tombo | Neuilly-sur-Seine Old Communal Cemetery (en)  
|
| Lingvoj | franca |
| Ŝtataneco | Francio
|
| Alma mater | Konservatorio de Parizo
|
| Infanoj | 3 |
| Okupo | |
| Okupo | komponisto pianisto kantoverkisto
|
| TTT | |
| Retejo | https://www.henribetti.com/ |
Pianisto kaj komponisto de Maurice Chevalier el 1940 al 1945, Henri Betti estas plej bone konata ĉar komponis la muzikon de la kantoj C'est si bon en 1947 kaj Maître Pierre en 1949.
Unu el ĉefaj epokoj de lia kariero okazis post la Dua Mondmilito, li konis grandan sukceson per Le Régiment des mandolines en 1946 por Lily Fayol, Mais qu'est-ce que j'ai? en 1947 kaj Rien dans les mains, rien dans les poches en 1948 por Yves Montand, Maître Pierre en 1949 por Georges Guétary kaj ĉefe pro la kanto C'est si bon en 1947 por Jean Marco kun Jacques Hélian kaj lia orkestro. Publikigita de Paul Beuscher, ĝi estis kantita por la unua fojo antaŭ publiko fare de Suzy Delair ĉe la Nica Ĵazo Festivalo la 25an de februaro 1948 kaj registrita de antaŭ iĝi normiga internacia ĵazaĵo ĉe Louis Armstrong, kiu registris ĝin por la unua fojo en Novjorko en 1950 en anglalingva versio de Jerry Seelen.
Notoj
redaktiEksteraj ligiloj
redakti- Henri Betti ĉe Interreta filma datumbazo (angle)
- Henri Betti ĉe Internet Broadway Database (angle)
- Henri Betti ĉe AlloCiné
- Henri Betti ĉe BnF
- Henri Betti ĉe Discogs
- Henri Betti ĉe Unifrance
- Henri Betti ĉe Gallica
- Henri Betti ĉe Opérette