Gyula Gömbös

Vitéz jákfai GÖMBÖS Gyula (26-a de decembro 1886, Murga - 12-a de junio 1936, Munkeno) estis hungara oficiro, politikisto, ĉefministro inter 1932-1936.

Gyula Gömbös
Persona informo
Gömbös Gyula
Naskiĝo	26-an de decembro 1886 (1886-12-26) en Murga
Morto	6-an de oktobro 1936 (1936-10-06) (49-jaraĝa) en Munkeno
Mortis pro	Naturaj kialoj vd
Mortis per	Nefropatio vd
Tombo	Malnova tombejo de Budapeŝto, 19/1-2-20 vd
Religio	luteranismo vd
Lingvoj	hungara vd
Ŝtataneco	Hungario vd
Partio	Party of Hungarian Life (en) Unity Party (en) Hungarian National Independence Party (en) National Smallholders' and Agrarian Laborers' Party (en) Party of National Unity (en) vd
Profesio
Okupo	politikisto diplomato oficiro vd
Aktiva en	Budapeŝto vd
Postenoj Postenoj Minister of Foreign Affairs of Hungary (en) (1933–1933) Ĉefministro de Hungario (1932–1936) membro de la nacia asembleo de Hungario (1932–1936) Minister of Defence of Hungary (en) (1929–1932) membro de la nacia asembleo de Hungario (1928–1932) membro de la nacia asembleo de Hungario (1923–1928) membro de la nacia asembleo de Hungario (1922–1923) membro de la nacia asembleo de Hungario (1920–1922) Subministro vd
Honorigoj Honorigoj (1935)  honorary citizen of Szeged (en) (1934)  Ordeno de Blanka Aglo (1933)  honorary citizen of Szentes (en) (1931)  honorary citizen of Dunakeszi (en) vd
Membrecoj Membrecoj Hungarian National Defence Association (en) vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Li soldatservis dum la unua mondmilito kiel kapitano. En 1919 oni elektis lin prezidanto de MOVE (Magyar Országos Véderő Egyesület ~ Hungara Tutlanda Defendforta Asocio), ekstremdekstrula asocio. Dum junio-julio de 1919, li estis ando de la kontraxuregistaro en Szeged kiel militafera ŝtatsekretaro. Li rolludis en la ribelo kontraŭ la aŭstra administrado en okcidenta Hungario kaj likvido de la dua reĝa puĉo (oktobro de 1921).

Li membriĝis en 1922 al la Unueca Partio de Bethlen-Nagyatádi Szabó, kies komisiita vicprezidanto li iĝis. Li baldaŭ eksmembriĝis kaj fondis la Hungaran Nacian Sendependiĝan Partion en 1923. Post sia repaciĝo kun Bethlen István (1928), li iĝis unue militafera ŝtatsekretario poste patrujdefenda ministro (1929).

Li laboris ekde la 1-a de oktobro de 1932 kiel ĉefministro. Li prezentis 95-punktan Nacian Laborplanon, li volis la sindikatojn traorganizi laŭ la itala korporacia ekzemplo. Li elkonstruis striktajn rilatojn kun Italio, li estis la unua ĉefministro kiu vizitis Hitler-on (junio de 1933). Li subskribis la roman kontrakton kun Italio kaj Aŭstrio (1934). Li apogis la agresajn planojn de Germanio.

Li direktis la parlamentajn balotojn en 1935 ofte kun perforto (salvo en Endrőd, endrődi sortűz). Post la balotoj, li metis siajn malnovajn oficirajn amikojn en ŝtatajn gvidantajn postenojn.

Li veturis (14-a de majo 1936) por kuraci sian malsanon (renoproblemojn) al Germanio, kie li neatendite mortis.

Interesaĵo: li estis germandevena defendanto de la hungara popolraso