Okcidenta Bugo
|
Tiu ĉi artikolo traktas la riveron Okcidenta Bugo. Plia rivero nomiĝas Suda Bugo. |
| Okcidenta Bugo | |
|---|---|
 rigardo al la rivero ĉe la pola urbo Wyszków
| |
| rivero | |
| Bazaj informoj | |
| Situo |  Ukrainio,  Belorusio,  Pollando
|
| Longeco | 772 km |
| Fluo | |
| Fonto | Galicio |
| Enfluejo | apud Varsovio en la riveron Narevo |
| Geografio | |
| Trairataj urboj | Bresto |
| Alfluantoj | |
| - Dekstraj | Muchawez, Nurzec, Brok |
| - Maldekstraj | Huczwa, Uherka, Krzna, Toczna, Liwiec |
 | |
La Okcidenta Bugo[1][2] (ukraine kaj beloruse Буг resp. Західний Буг) estas rivero en Ukrainio, Belorusio kaj Pollando. Dum la plej granda parto de sia vojo ĝi konsistigas la nunan orientan limon de Pollando kaj do ekde la 1-a de majo 2004 estas la orienta limo de la Eŭropa Unio:
de sude 50° 38′ 12″ N 24° 05′ 47″ O / 50.63667 °N, 24.09639 °O (mapo)
ĝis norde 52° 16′ 59″ N 23° 10′ 44″ O / 52.28306 °N, 23.17889 °O (mapo) - aera distanco 194 km.
Vojo
[redakti | redakti fonton]
La rivero fontas en la historia regiono Galicio, kiu nuntempe apartenas al Ukrainio. Ĝi komence fluas okcidenten, sed mallonge post la loĝloko Kamjanka-Buska turniĝas norden. Dumvoje ĝi pasas la urbon Bresto kaj apud la pola ĉefurbo Varsovio enfluas la riveron Narevo, mallonge antaŭ ol tiu mem enfluas la riveron Vistulo. Entute la Okcidenta Bugo longas 772 km.
Apud Bresto la rivero konsistigas la limon inter Pollando kaj Belorusio. De oriento ĉi tie sude de la urbo la relative mallonga rivereto Muchawez enfluas la Bugon. Ambaŭ riveroj kune kun la Dnepro-Bugo-Kanalo (beloruse Дняпроўска-Бугскі канал, Dnjaproŭska-Bugski Kanal en Belorusio) estas parto de akvovoja sistemo, kiu ligas la Baltan Maron kaj la Nigran Maron.
Laŭ la Ribbentrop-Molotov-Pakto kaj ties Sekreta aldona protokolo inter la totalismaj ŝtatoj Sovetunio kaj Tria Regno pri reciproka neatako la Okcidenta Bugo estis planita esti parto de la limo inter la militaj konkeroregionoj inter Sovetunio oriente kaj Nazia Germanio okcidente. Ĝi plenumis tiun funkcion inter 1939 kaj 1941, kiam Nazia Germanio tamen atakis Sovetunion.
Vidu ankaŭ
[redakti | redakti fonton]Referencoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ Pacjurko 2015, p. 207.
- ↑ Pacjurko 2015, p. 1505.
Literaturo
[redakti | redakti fonton]- Pacjurko, Volodimir; Eŭheno Kovtonjuk. (2015) “Ґлосарій українських реалій, яких немає в PIV та NPIV”, Великий есперантсько-український словник (Granda Esperanta-ukraina vortaro) (pdf) (ukraine).
- Maciej Stanisław Zięba (redaktoro kaj kunaŭtoro), Nasz Bug. Tworzenie warunków dla rozwoju obszarów pogranicznych Polski, Ukrainy i Białorusi poprzez ochronę i waloryzację dziedzictwa przyrodniczego i kulturowego (Nia Bugo. Kreado de kondiĉoj por evoluo de landlimaj areoj de Pollando, Ukrainio kaj Belorusio pere de protekto kaj valorigo de la natura kaj kultura heredaĵo), KUL, Lublin 2008 ISBN 978-83-7363-506-7 (ankaŭ mallongigitaj versioj: angla Our Bug ISBN 978-83-7363-508-1 kaj ukraina Наш Буг ISBN 978-83-7363-507-4) - alireblaj rete en la paĝoj de Forum Nasz Bug (kopio de la Arkivo de Interreto)