Kalia perklorato

Plata kemia strukturo de la
Kalia perklorato

Natura erco de Kalia perklorato

Tridimensia strukturo de la kalia perklorato.

Alternativa(j) nomo(j)

Perklorato de kalio

KClO₄

Fizikaj proprecoj

Aspekto

senkolora, blanka aŭ flaveca higroskopa solidaĵo

138.544 g·mol⁻¹

2.52g cm⁻³

400 °C^[1]

610 °C (malkomponiĝas)^[2]

Solvebleco

Akvo:17 g/L

Mortiga dozo (LD50)

3621 mg/kg (buŝe)

Sekurecaj Indikoj

Riskoj

R9 R22

Sekureco

S13 S22 S27

Pridanĝeraj indikoj

Danĝero

Xn
Noca por la sano

O
Oksidiga
agento

N
Damaĝaj
substancoj

GHS Damaĝo Piktogramo

GHS Signalvorto

Damaĝa substanco

GHS Deklaroj pri damaĝoj

H271, H302, H319, H373

GHS Deklaroj pri antaŭgardoj

P210, P220, P221, P260, P264, P270, P280, P283, P301+312, P305+351+338, P306+360, P314, P330, P337+313, P370+378, P371+380+375, P501^[3]

Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo
(25 °C kaj 100 kPa)

Kalia perklorato estas neorganika salo konsistanta je kalio, kloro kaj oksigeno, rezultanta el interagado de la perklorata acido kaj kalia hidroksido. Tiel kiel aliaj perkloratoj, ĉi-salo estas forta oksidiganto, kvankam ĝi ordinare reakcias tre malrapide kun organikaj substancoj.

Ĝi estas senkolora aŭ blanka solidaĵo, kaj estas kutima oksidiganto en artfajraĵoj, municio por perkutado-kapsulo, eksplodemaj kapsuloj, kaj ĝi estas uzata diversmaniere en rakedo-pafĵetaĵoj, ekbrilaj komponaĵoj, steloj k stelŝprucilo. Ĝi ofte uzatis kiel solida rakedo-pafĵetaĵo, tamen, tiu aplikado jam estas anstataŭata per amonia perklorato kun pli alta plenumado.

Kalia perklorato estas oksidiganto kiu ekzoterme transdonas oksigenon al brulemaj materialoj, vaste pligrandigante la relativan brulrapidon en la aero. Do ĝi povas oksidigi glukozon, sulfuron kaj karbonon.

Sintezoj

Sintezo 1

Preparado de perklorato de kalio per interagado de natria perklorato kaj kalia klorido.

${\rm {{\underset {natria\,perklorato}{NaClO_{4}}}+KCl\rightarrow {\underset {kalia\,perklorato}{KClO_{4}}}+NaCl}}$

Sintezo 2

Kalia perklorato ankaŭ estas preparebla per varma malkomponado de la kalia klorato:

${\rm {2\ {\underset {kalia\,klorato}{KClO_{3}}}\ {\xrightarrow {varmo}}\ {\underset {kalia\,perklorato}{KClO_{4}}}+KCl+O_{2}}}$

Sintezo 3

En 1816, la aŭstra grafo kaj kemiisto, Friedrich von Stadion (1774-1821), preparis kalian perkloraton traktante la kalian kloraton kun sulfata acido, lasante la miksaĵon resti dum 24 horoj kun ofta agitado, laŭ la jena reakcio:^[4]

$\mathrm {3\,KClO_{3}+2\,H_{2}SO_{4}\rightarrow KClO_{4}+2\,KHSO_{4}+H_{2}O+2\,ClO_{2}}$

Reakcioj

Reakcio 1

Tiel kiel aliaj oksidantoj, perklorato de kalio povas interagi kun vasta gamo da brulemaj substancoj, ekzemple, glukozo:

${\mathsf {3\,KClO_{4}+{\underset {glukozo}{C_{6}H_{12}O_{6}}}\rightarrow 6\,H_{2}O+6\,CO_{2}+3\,KCl}}$

Reakcio 2

Kiel medikamento, tiel kalia perklorato havas anti-tireoidan efikon, inhibante la agadon de la tireoida glando. Ĉar la kalia perklorato estas tre potenca oksidiganto, ĝi reakcias kun reduktantoj, tiel ke oksigeno estas liberigita kaj la perklorata anjono estas reduktita al klorido.

$\mathrm {KClO_{4}\ \longrightarrow \ KCl\ +\ 2\ O_{2}\uparrow }$

Literaturo

Referencoj

Kategorio Kalia perklorato en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)

Ĉi tiu artikolo ankoraŭ estas ĝermo pri kemio.

Helpu al Vikipedio plilongigi ĝin. Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ĝi (menciante la fonton).

[1] ChemBK

[2] Merck Millipore

[3] Pubchem

[4] Encyclopedic Dictionary of Pyrotechnics

[1]

[2]

[3]

[4]