Frederick Abel

Frederick Abel
Persona informo
Frederick Augustus Abel
Naskonomo	Frederick Augustus Abel
Naskiĝo	17-an de julio 1827 (1827-07-17) en Londono
Morto	6-an de septembro 1902 (1902-09-06) (75-jaraĝa) en Londono,  Unuiĝinta Reĝlando (Britio)
Tombo	Nunhead Cemetery (en) vd
Lingvoj	angla vd
Ŝtataneco	Unuiĝinta Reĝlando de Granda Britio kaj Irlando (1801–1922) vd
Alma mater	Royal College of Chemistry (en) vd
Familio
Patro	Johann Leopold Abel (en) vd
Profesio
Okupo	kemiisto inventisto vd
Laborkampo	Kemio vd
Doktoreca konsilisto	August von Hofmann vd
Postenoj Postenoj prezidanto (1881–1882) prezidanto (1875–1877) kemiisto (1854–1888) profesoro (1853–) prezidanto prezidanto prezidanto prezidanto prezidanto vd
Honorigoj Honorigoj (1901)  Kavaliro Grandkruca de la Reĝa Viktorina Ordeno (1897)  Bessemer Gold Medal (en) (1893)  baronetcy (en) (1891)  Albert-medalo (1891)  kavaliro bakalaŭro (1887)  Telford Medal (en) (1877)  Reĝa Medalo (1877)  Kompano de la Ordeno de la Bano (1867)  Baker-a Prelego (6-a de julio 1860)  Membro de la Reĝa Societo de Londono  honoris causa Premiata de Universitato de Kembriĝo  honoris causa Premiata de Universitato de Oksfordo vd
Membrecoj Membrecoj Institution of Electrical Engineers (en) (1871–) Reĝa Societo de Londono (1860–) Institution of Civil Engineers (en) vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Frederick Augustus Abel (1827-1902) estis angla kemiisto, fakulo pri eksplodaĵoj, kiu kune kun James Dewar, inventis la korditon, kiu pli malfrue estis adoptita kiel norma eksplodaĵo de la brita armeo. Abel studis kemion ĉe la "Reĝa Politeknika Instituto" kaj en 1845 fariĝis unu el la unuaj dudek ses studentoj de August von Hofmann en la "Reĝa Kolegio pri Kemio".

En 1852 li estis nomumita profesoro pri kemio ĉe la "Reĝa Militista Akademio" en Woolwich, sukcedinte al Michael Faraday. Inter 1854 kaj 1888 Abelo aktivis kiel municia-kemiisto en la "Kemia Departemento de la Reĝa Arsenalo en Woolwich, establante sin kiel la elstaran britan aŭtoritaton pri eksplodaĵoj.^[1] Li estis la unua kiu sukcese preparis la stabilan "nitrocelulozon" boligante kaj mueligante ĵusajn nitritajn fibrojn. Li ankaŭ malkovris kiel stabiligi nitrocelulozon kun "dufenilamino".

Unu el la plej gravaj el liaj esploroj rilatis al la fabrikado de "trinitrocelulozo". Li kaj James Dewar estis sensukcese procesitaj de Alfred Nobel pro patenta malobservado de simila eksplodaĵo nomata "balistito", la kazo fine estis aranĝita en la Ĉambro de la Lordoj, en 1895.

Li ankaŭ intense esploris la konduton de la nigra pulvo kiam ekbruligita, kune kun la skota fizikisto Sir Andrew Noble. Laŭ peto de la brita registaro, li elpensis la teston de Abel, rimedo por determini la flampunkton de petrolaj produktoj.

Lia unua instrumento, la aparato kun malferma testo, estis specifita per Ago de Parlamento en 1868 por oficiale specifi petrolajn produktojn. Ĝi estis anstataŭita en aŭgusto 1879 per la multe pli fidinda proksimprova instrumento de Abel.

Sub lia gvidado, unue, la trinitrocelulozo disvolviĝis en la Royal Gunpowder Mills de Waltham Abbey, patentita en 1865, poste la kordita fuzaĵo, estis patentita en 1889. En la elektro, Abel studis la konstruadon de elektraj fuzeoj kaj aliajn aplikojn de elektro por militaj celoj.

• Personensuche
• WorldCat Identities
• ChemEurope
• High Explosives, Propellants, Pyrotechnics
• Engineering and Mining Journal, 1890