luko

Esperanto

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	luko	lukoj
Akuzativo	lukon	lukojn

Deveno

el la germana Luke

Vorterseparo

luk/o.

Aperturo:

[1] ordinare vitrita aŭ kradita, en tegmento, plafono aŭ kelo, por enlasi lumon: mansarda luko.

[2] fermebla per pordo aŭ tabuloj, en la ferdeko de ŝipo, por ebligi penetron en la holdon (pli precize: holdluko).

[3] fermita per kovrilo el giso, kiu en la strato, sur trotuaro ks ebligas al metiisto malsupreniri en kloakon, aŭ subteran galerion.

Samsencaĵoj

[1] lumluko, bovokulo, vazistaso.

Derivaĵoj

[1]

Derivaĵoj

luketo. Malgranda luko en pordo tra kiu oni povas ekvidi la personon, kiu sonoris.

lumluko. luko 1.

angla: [1] bull's eye ^→ en, porthole ^→ en, port hole
franca: [1] lucarne ^→ fr ina, sabord ^→ fr vira
germana: [1] Bullauge ^→ de neŭtra, Dachfenster ^→ de, Deckenfenster ^→ de, Mansardenfenster ^→ de, Luke ^→ de, Dachluke ^→ de
malaltgermana: [1] Bulloog
pola: [1] bulaj ^→ pl vira, iluminator ^→ pl vira, świetlik ^→ pl vira

Referencoj kaj literaturo

Vikipedio enhavas artikolon pri: Luko

Fontoj kaj citaĵoj