From z- + głupieć.
zgłupieć pf (imperfective głupieć)
- (intransitive, colloquial) to become stupid, to go daffy, to grow stupid
- Synonyms: zdurnieć, zidiocieć, skretynieć, stępieć
- (intransitive, colloquial) to lose one's bearings (to lose sight of or become unable to determine one's orientation, position, or abilities relative to one's surroundings or situation)
| Conjugation of zgłupieć pf
|
| zgłupieć
|
| zgłupieję
|
zgłupiejemy
|
| zgłupiejesz
|
zgłupiejecie
|
| zgłupieje
|
zgłupieją
|
| zgłupieje się
|
zgłupiałem,
-(e)m zgłupiał
|
zgłupiałam,
-(e)m zgłupiała
|
zgłupiałom,
-(e)m zgłupiało
|
zgłupieliśmy,
-(e)śmy zgłupieli
|
zgłupiałyśmy,
-(e)śmy zgłupiały
|
zgłupiałeś,
-(e)ś zgłupiał
|
zgłupiałaś,
-(e)ś zgłupiała
|
zgłupiałoś,
-(e)ś zgłupiało
|
zgłupieliście,
-(e)ście zgłupieli
|
zgłupiałyście,
-(e)ście zgłupiały
|
| zgłupiał
|
zgłupiała
|
zgłupiało
|
zgłupieli
|
zgłupiały
|
| zgłupiano
|
zgłupiałbym,
bym zgłupiał
|
zgłupiałabym,
bym zgłupiała
|
zgłupiałobym,
bym zgłupiało
|
zgłupielibyśmy,
byśmy zgłupieli
|
zgłupiałybyśmy,
byśmy zgłupiały
|
zgłupiałbyś,
byś zgłupiał
|
zgłupiałabyś,
byś zgłupiała
|
zgłupiałobyś,
byś zgłupiało
|
zgłupielibyście,
byście zgłupieli
|
zgłupiałybyście,
byście zgłupiały
|
zgłupiałby,
by zgłupiał
|
zgłupiałaby,
by zgłupiała
|
zgłupiałoby,
by zgłupiało
|
zgłupieliby,
by zgłupieli
|
zgłupiałyby,
by zgłupiały
|
| zgłupiano by
|
| niech zgłupieję
|
zgłupiejmy
|
| zgłupiej
|
zgłupiejcie
|
| niech zgłupieje
|
niech zgłupieją
|
| zgłupiawszy
|
| zgłupienie
|
- zgłupieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zgłupieć in Polish dictionaries at PWN