[go: up one dir, main page]

See also: Vint and vînt

English

edit

Etymology 1

edit

Probably a back-formation from vintage, interpreted as vint + -age. Ultimately from Latin vinum (wine).

Pronunciation

edit

Verb

edit

vint (third-person singular simple present vints, present participle vinting, simple past and past participle vinted)

  1. To make wine from fruit.

See also

edit

Etymology 2

edit
 
English Wikipedia has an article on:
Wikipedia

Borrowed from Russian винт (vint, screw).

Noun

edit

vint (uncountable)

  1. (games) A Russian card game similar to bridge and whist.
Synonyms
edit
Translations
edit

Azerbaijani

edit

Etymology

edit

From Russian винт (vint, screw), from Polish gwint, from German Gewinde.

Noun

edit

vint (definite accusative vinti, plural vintlər)

  1. screw
  2. propeller

Declension

edit
    Declension of vint
singular plural
nominative vint
vintlər
definite accusative vinti
vintləri
dative vintə
vintlərə
locative vintdə
vintlərdə
ablative vintdən
vintlərdən
definite genitive vintin
vintlərin
    Possessive forms of vint
nominative
singular plural
mənim (my) vintim vintlərim
sənin (your) vintin vintlərin
onun (his/her/its) vinti vintləri
bizim (our) vintimiz vintlərimiz
sizin (your) vintiniz vintləriniz
onların (their) vinti or vintləri vintləri
accusative
singular plural
mənim (my) vintimi vintlərimi
sənin (your) vintini vintlərini
onun (his/her/its) vintini vintlərini
bizim (our) vintimizi vintlərimizi
sizin (your) vintinizi vintlərinizi
onların (their) vintini or vintlərini vintlərini
dative
singular plural
mənim (my) vintimə vintlərimə
sənin (your) vintinə vintlərinə
onun (his/her/its) vintinə vintlərinə
bizim (our) vintimizə vintlərimizə
sizin (your) vintinizə vintlərinizə
onların (their) vintinə or vintlərinə vintlərinə
locative
singular plural
mənim (my) vintimdə vintlərimdə
sənin (your) vintində vintlərində
onun (his/her/its) vintində vintlərində
bizim (our) vintimizdə vintlərimizdə
sizin (your) vintinizdə vintlərinizdə
onların (their) vintində or vintlərində vintlərində
ablative
singular plural
mənim (my) vintimdən vintlərimdən
sənin (your) vintindən vintlərindən
onun (his/her/its) vintindən vintlərindən
bizim (our) vintimizdən vintlərimizdən
sizin (your) vintinizdən vintlərinizdən
onların (their) vintindən or vintlərindən vintlərindən
genitive
singular plural
mənim (my) vintimin vintlərimin
sənin (your) vintinin vintlərinin
onun (his/her/its) vintinin vintlərinin
bizim (our) vintimizin vintlərimizin
sizin (your) vintinizin vintlərinizin
onların (their) vintinin or vintlərinin vintlərinin

Further reading

edit
  • vint” in Obastan.com.

Catalan

edit
Catalan numbers (edit)
200
 ←  10 [a], [b], [c] ←  19 20 21  →  30  → 
2
    Cardinal: vint
    Ordinal (Central): vintè
    Ordinal (Valencian): vinté

Etymology

edit

Inherited from Latin vīgintī (twenty) (compare Occitan vint, French vingt, Spanish veinte).

Pronunciation

edit

Numeral

edit

vint m or f

  1. (cardinal number) twenty

Noun

edit

vint m (plural vints)

  1. twenty

Crimean Tatar

edit

Noun

edit

vint

  1. screw, wind

Estonian

edit

Etymology 1

edit

From German Fink.

Noun

edit

vint (genitive vindi, partitive vinti)

  1. finch
Declension
edit
Declension of vint (ÕS type 22e/riik, t-d gradation)
singular plural
nominative vint vindid
accusative nom.
gen. vindi
genitive vintide
partitive vinti vinte
vintisid
illative vinti
vindisse
vintidesse
vindesse
inessive vindis vintides
vindes
elative vindist vintidest
vindest
allative vindile vintidele
vindele
adessive vindil vintidel
vindel
ablative vindilt vintidelt
vindelt
translative vindiks vintideks
vindeks
terminative vindini vintideni
essive vindina vintidena
abessive vindita vintideta
comitative vindiga vintidega

Etymology 2

edit

From Russian винт (vint, screw).

Noun

edit

vint (genitive vindi, partitive vinti)

  1. screw
  2. propeller
  3. (colloquial) rifle
  4. (colloquial) tipsiness (slight drunkenness)
  5. vint (card game)
Declension
edit
Declension of vint (ÕS type 22e/riik, t-d gradation)
singular plural
nominative vint vindid
accusative nom.
gen. vindi
genitive vintide
partitive vinti vinte
vintisid
illative vinti
vindisse
vintidesse
vindesse
inessive vindis vintides
vindes
elative vindist vintidest
vindest
allative vindile vintidele
vindele
adessive vindil vintidel
vindel
ablative vindilt vintidelt
vindelt
translative vindiks vintideks
vindeks
terminative vindini vintideni
essive vindina vintidena
abessive vindita vintideta
comitative vindiga vintidega

Etymology 3

edit

From German Wind.

Noun

edit

vint (genitive vindi, partitive vinti)

  1. strong sea winds
Declension
edit
Declension of vint (ÕS type 22e/riik, t-d gradation)
singular plural
nominative vint vindid
accusative nom.
gen. vindi
genitive vintide
partitive vinti vinte
vintisid
illative vinti
vindisse
vintidesse
vindesse
inessive vindis vintides
vindes
elative vindist vintidest
vindest
allative vindile vintidele
vindele
adessive vindil vintidel
vindel
ablative vindilt vintidelt
vindelt
translative vindiks vintideks
vindeks
terminative vindini vintideni
essive vindina vintidena
abessive vindita vintideta
comitative vindiga vintidega

Further reading

edit
  • vint”, in [EKSS] Eesti keele seletav sõnaraamat [Descriptive Dictionary of the Estonian Language] (in Estonian) (online version), Tallinn: Eesti Keele Sihtasutus (Estonian Language Foundation), 2009

References

edit

French

edit

Pronunciation

edit

Verb

edit

vint

  1. third-person singular past historic of venir

Friulian

edit

Etymology

edit

From Latin ventus.

Noun

edit

vint m (plural vints)

  1. wind
edit

Ladin

edit
Ladin cardinal numbers
 <  19 20 21  > 
    Cardinal : vint
    Ordinal : vinteisem

Etymology

edit

From Latin vīgintī.

Adjective

edit

vint

  1. twenty

Noun

edit

vint m (uncountable)

  1. twenty

Megleno-Romanian

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

From Latin ventus. Compare Romanian vînt, Aromanian vimtu.

Noun

edit

vint n

  1. wind

Occitan

edit

Etymology

edit

From Old Occitan [Term?] (compare Catalan vint), from Latin vīgintī (twenty) (compare French vingt, Spanish veinte, Italian venti), from Proto-Indo-European *h₁wih₁ḱm̥ti, from *dwi(h₁)dḱm̥ti(h₁) (two tens, two decades), *dwi(h₁)dḱm̥ti.

Pronunciation

edit

Numeral

edit

vint

  1. (cardinal number) twenty

Derived terms

edit

Old French

edit

Etymology

edit

From Latin vīgintī.

Pronunciation

edit

Numeral

edit
cardinal number
20 Previous: dis et nuef
Next: vint et un

vint

  1. twenty

Descendants

edit
  • French: vingt
    • Haitian Creole: ven
    • Louisiana Creole: vin
    • Mauritian Creole: vin
    • Garifuna: wein
  • Norman: vîngt, vingt
  • Walloon: vint

Old Norse

edit

Adjective

edit

vint

  1. positive degree strong neuter nominative/accusative singular of vindr

Picard

edit

Etymology

edit

From Latin ventus.

Noun

edit

vint m (plural vints)

  1. wind

Piedmontese

edit

Etymology

edit

From Latin vīgintī.

Pronunciation

edit

Numeral

edit

vint

  1. twenty

Walloon

edit

Pronunciation

edit

IPA(key): /vɛ̃/

Etymology 1

edit

From Old French vint, from Latin vīgintī.

Numeral

edit

vint

  1. twenty
    Leyîz bouyter vint munutes.
    Let simmer for twenty minutes.

Etymology 2

edit

From Old French vent, from Latin ventus, from Proto-Indo-European *h₂weh₁- (to blow).

Noun

edit

vint m

  1. wind

West Flemish

edit

Etymology

edit

From Middle Dutch vent (hero; man). Compare Saterland Frisian Wäänt (lad, boy).

Noun

edit

vint m (plural vintn, diminutive vintje)

  1. man
  2. husband