współzawodnik
Polish
editEtymology
editPronunciation
editNoun
editwspółzawodnik m pers (female equivalent współzawodniczka or współzawodnica, related adjective współzawodniczy)
- competitor (person against whom one is competing)
- Synonyms: konkurent, przeciwnik, rywal, zawodnik
Declension
editDeclension of współzawodnik
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | współzawodnik | współzawodnicy/współzawodniki (deprecative) |
genitive | współzawodnika | współzawodników |
dative | współzawodnikowi | współzawodnikom |
accusative | współzawodnika | współzawodników |
instrumental | współzawodnikiem | współzawodnikami |
locative | współzawodniku | współzawodnikach |
vocative | współzawodniku | współzawodnicy |
Derived terms
editnouns
Related terms
editnouns
verbs
- współzawodniczyć impf
Further reading
edit- współzawodnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- współzawodnik in Polish dictionaries at PWN