wegstoppen
Dutch
editEtymology
editPronunciation
edit- Standard Dutch (Netherlands): IPA(key): /ˈʋɛx.stɔpə(n)/
- Limburg: IPA(key): [(ə)ˈwæxstopə]
Audio: (file)
Verb
editwegstoppen
Conjugation
edit| Conjugation of wegstoppen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | wegstoppen | |||
| past singular | stopte weg | |||
| past participle | weggestopt | |||
| infinitive | wegstoppen | |||
| gerund | wegstoppen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | stop weg | stopte weg | wegstop | wegstopte |
| 2nd person sing. (jij) | stopt weg, stop weg2 | stopte weg | wegstopt | wegstopte |
| 2nd person sing. (u) | stopt weg | stopte weg | wegstopt | wegstopte |
| 2nd person sing. (gij) | stopt weg | stopte weg | wegstopt | wegstopte |
| 3rd person singular | stopt weg | stopte weg | wegstopt | wegstopte |
| plural | stoppen weg | stopten weg | wegstoppen | wegstopten |
| subjunctive sing.1 | stoppe weg | stopte weg | wegstoppe | wegstopte |
| subjunctive plur.1 | stoppen weg | stopten weg | wegstoppen | wegstopten |
| imperative sing. | stop weg | |||
| imperative plur.1 | stopt weg | |||
| participles | wegstoppend | weggestopt | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||