rozmowność
See also: rozmówność
Polish
editAlternative forms
editEtymology
editFrom rozmowny + -ość. First attested in 1571.[1]
Pronunciation
editNoun
editrozmowność f
- conversationalness; talkativeness, garrulousness
- Synonyms: bajczarstwo, gadatliwość, gadulstwo
Declension
editDeclension of rozmowność
| singular | |
|---|---|
| nominative | rozmowność |
| genitive | rozmowności |
| dative | rozmowności |
| accusative | rozmowność |
| instrumental | rozmownością |
| locative | rozmowności |
| vocative | rozmowności |
Related terms
editadjectives
adverb
nouns
verbs
- mówić impf
- rozmówić pf, porozmawiać pf, rozmawiać impf
References
edit- ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “rozmowność”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
Further reading
edit- rozmowność in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “rozmowność”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “rozmówność”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1915), “rozmowność”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 6, Warsaw, page 654
- rozmowność in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego