rozkładarka
See also: rozkładarką
Polish
editEtymology
editFrom rozkładać + -arka. First attested in 1964.[1]
Pronunciation
editNoun
editrozkładarka f
- decomposer (machine that decomposes material)
Declension
editDeclension of rozkładarka
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | rozkładarka | rozkładarki |
| genitive | rozkładarki | rozkładarek |
| dative | rozkładarce | rozkładarkom |
| accusative | rozkładarkę | rozkładarki |
| instrumental | rozkładarką | rozkładarkami |
| locative | rozkładarce | rozkładarkach |
| vocative | rozkładarko | rozkładarki |
Related terms
editadjectives
adverbs
nouns
verbs
References
editFurther reading
edit- rozkładarka in Polish dictionaries at PWN
- rozkładarka in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego