[go: up one dir, main page]

See also: osadzić

Polish

edit

Etymology

edit

From o- +‎ sądzić.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ɔˈsɔɲ.d͡ʑit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔɲd͡ʑit͡ɕ
  • Syllabification: o‧są‧dzić

Verb

edit

osądzić pf (imperfective osądzać)

  1. (transitive) to judge, to pass judgment on
  2. (transitive, law) to try (a case or a defendant)

Conjugation

edit
Conjugation of osądzić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive osądzić
future tense 1st osądzę osądzimy
2nd osądzisz osądzicie
3rd osądzi osądzą
impersonal osądzi się
past tense 1st osądziłem,
-(e)m osądził
osądziłam,
-(e)m osądziła
osądziłom,
-(e)m osądziło
osądziliśmy,
-(e)śmy osądzili
osądziłyśmy,
-(e)śmy osądziły
2nd osądziłeś,
-(e)ś osądził
osądziłaś,
-(e)ś osądziła
osądziłoś,
-(e)ś osądziło
osądziliście,
-(e)ście osądzili
osądziłyście,
-(e)ście osądziły
3rd osądził osądziła osądziło osądzili osądziły
impersonal osądzono
conditional 1st osądziłbym,
bym osądził
osądziłabym,
bym osądziła
osądziłobym,
bym osądziło
osądzilibyśmy,
byśmy osądzili
osądziłybyśmy,
byśmy osądziły
2nd osądziłbyś,
byś osądził
osądziłabyś,
byś osądziła
osądziłobyś,
byś osądziło
osądzilibyście,
byście osądzili
osądziłybyście,
byście osądziły
3rd osądziłby,
by osądził
osądziłaby,
by osądziła
osądziłoby,
by osądziło
osądziliby,
by osądzili
osądziłyby,
by osądziły
impersonal osądzono by
imperative 1st niech osądzę osądźmy
2nd osądź osądźcie
3rd niech osądzi niech osądzą
passive adjectival participle osądzony osądzona osądzone osądzeni osądzone
anterior adverbial participle osądziwszy
verbal noun osądzenie

Further reading

edit
  • osądzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • osądzić in Polish dictionaries at PWN