ignivagus
Latin
editEtymology
editFrom ignis (“fire”) + vagus (“wandering”).
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /iɡˈni.u̯a.ɡus/, [ɪŋˈniu̯äɡʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /iɲˈɲi.va.ɡus/, [iɲˈɲiːväɡus]
Adjective
editignivagus (feminine ignivaga, neuter ignivagum); first/second-declension adjective
- (Late Latin) spreading like fire; like wildfire
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | ignivagus | ignivaga | ignivagum | ignivagī | ignivagae | ignivaga | |
Genitive | ignivagī | ignivagae | ignivagī | ignivagōrum | ignivagārum | ignivagōrum | |
Dative | ignivagō | ignivagō | ignivagīs | ||||
Accusative | ignivagum | ignivagam | ignivagum | ignivagōs | ignivagās | ignivaga | |
Ablative | ignivagō | ignivagā | ignivagō | ignivagīs | |||
Vocative | ignivage | ignivaga | ignivagum | ignivagī | ignivagae | ignivaga |
References
edit- “ignivagus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- ignivagus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.