halti

From German halten, English halt.

• IPA^(key): [ˈhalti]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -alti
• Hyphenation: hal‧ti

halti (present haltas, past haltis, future haltos, conditional haltus, volitive haltu)

1. (intransitive) to stop; to halt; to stall
   • 1906, Kabe, “Fabelo pri iu, kiu migris por ekkoni timon”, in Elektitaj Fabeloj, translation of original by Brothers Grimm:

     Haltu, neniun paŝon plu!

     Stop, not another step!

   • 2000, Donald Broadribb (translator), Platono, La Respubliko, Parto Ses:

     Ni ne haltos ĝis ni konvinkos lin kaj la aliajn.

     We will not stop until we convince him and the others.

   • 1907, Kazimierz Bein (tr.), La Faraono, translation of original by Bolesław Prus, ch. IX:

     Li ree haltis antaŭ la figuro.

     He stopped again before the figure.

   Synonym: ĉesi

Conjugation of halti

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		haltas		haltis		haltos
active participle		haltanta	haltantaj	haltinta	haltintaj	haltonta	haltontaj
	acc.	haltantan	haltantajn	haltintan	haltintajn	haltontan	haltontajn
nominal active participle		haltanto	haltantoj	haltinto	haltintoj	haltonto	haltontoj
	acc.	haltanton	haltantojn	haltinton	haltintojn	haltonton	haltontojn
adverbial active participle		haltante		haltinte		haltonte

infinitive		halti						imperative		haltu						conditional		haltus

• haltejo
• haltigi

• halto