kleinzoon

From klein (“small, little”) +‎ zoon (“son”), calque of French petit-fils.

• IPA^(key): /ˈklɛi̯n.zoːn/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: klein‧zoon

kleinzoon m (plural kleinzonen or kleinzoons, diminutive kleinzoontje n)

1. grandson (son of someone's child)

   Haar kleinzoon is zwemleraar.

   Her grandson is a swimming instructor.

• Afrikaans: kleinseun

• grootouder
• grootvader
• kleinkind