kerra

See also: ķerra and ķerrā

Estonian

kerra

kerra f (genitive singular kerru, nominative plural kerrur)

Declension of kerra (feminine)

kerra (weak verb, third-person singular past indicative kerrti, supine kerrt)

(transitive, with accusative) to throw back (the head)
Synonyms: reigja, sveigja aftur

kerra — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að kerra
supine (sagnbót)		kerrt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		kerrandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég kerri	við kerrum	present (nútíð)	ég kerri	við kerrum
	þú kerrir	þið kerrið		þú kerrir	þið kerrið
	hann, hún, það kerrir	þeir, þær, þau kerra		hann, hún, það kerri	þeir, þær, þau kerri

past (þátíð)	ég kerrti	við kerrtum	past (þátíð)	ég kerrti	við kerrtum
	þú kerrtir	þið kerrtuð		þú kerrtir	þið kerrtuð
	hann, hún, það kerrti	þeir, þær, þau kerrtu		hann, hún, það kerrti	þeir, þær, þau kerrtu

imperative (boðháttur)	kerr (þú)	kerrið (þið)
	kerrtu	kerriði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

kerrast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að kerrast
supine (sagnbót)		kerrst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		kerrandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég kerrist	við kerrumst	present (nútíð)	ég kerrist	við kerrumst
	þú kerrist	þið kerrist		þú kerrist	þið kerrist
	hann, hún, það kerrist	þeir, þær, þau kerrast		hann, hún, það kerrist	þeir, þær, þau kerrist

past (þátíð)	ég kerrtist	við kerrtumst	past (þátíð)	ég kerrtist	við kerrtumst
	þú kerrtist	þið kerrtust		þú kerrtist	þið kerrtust
	hann, hún, það kerrtist	þeir, þær, þau kerrtust		hann, hún, það kerrtist	þeir, þær, þau kerrtust

imperative (boðháttur)	kerrst (þú)	kerrist (þið)
	kerrstu	kerristi *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

kerrtur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	kerrtur	kerrt	kerrt	kerrtir	kerrtar	kerrt
accusative (þolfall)	kerrtan	kerrta	kerrt	kerrta	kerrtar	kerrt
dative (þágufall)	kerrtum	kerrtri	kerrtu	kerrtum	kerrtum	kerrtum
genitive (eignarfall)	kerrts	kerrtrar	kerrts	kerrtra	kerrtra	kerrtra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	kerrti	kerrta	kerrta	kerrtu	kerrtu	kerrtu
accusative (þolfall)	kerrta	kerrtu	kerrta	kerrtu	kerrtu	kerrtu
dative (þágufall)	kerrta	kerrtu	kerrta	kerrtu	kerrtu	kerrtu
genitive (eignarfall)	kerrta	kerrtu	kerrta	kerrtu	kerrtu	kerrtu

kerra f (genitive kerru, plural kerrur)

Declension of kerra (weak ōn-stem)