kołodziej

See also: Kolodziej and Kołodziej

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kolodějь. By surface analysis, koło +‎ dziać.

Pronunciation

IPA^(key): /kɔˈwɔ.d͡ʑɛj/
Audio: (file)
Rhymes: -ɔd͡ʑɛj
Syllabification: ko‧ło‧dziej
Homophone: Kołodziej

Noun

kołodziej m pers

wheelwright
Synonyms: (obsolete) koleśnik, kolarz

Declension

Declension of kołodziej

	singular	plural
nominative	kołodziej	kołodzieje
genitive	kołodzieja	kołodziejów
dative	kołodziejowi	kołodziejom
accusative	kołodzieja	kołodziejów
instrumental	kołodziejem	kołodziejami
locative	kołodzieju	kołodziejach
vocative	kołodzieju	kołodzieje

Derived terms

Further reading

kołodziej in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
kołodziej in Polish dictionaries at PWN

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=kołodziej&oldid=82195533"