duyğu
Azerbaijani
editEtymology
editFrom duy- (“to feel”) + -ğu. Cognate with Turkish duygu.
Pronunciation
editNoun
editduyğu (definite accusative duyğunu, plural duyğular)
Declension
editDeclension of duyğu
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | duyğu | duyğular |
definite accusative | duyğunı | duyğuları |
dative | duyğuya | duyğulara |
locative | duyğuda | duyğularda |
ablative | duyğudan | duyğulardan |
definite genitive | duyğunın | duyğuların |
Possessive forms of duyğu
Crimean Tatar
editOther scripts | |
---|---|
Cyrillic | дуйгъу |
Roman |
Etymology
editPronunciation
edit- Hyphenation: duy‧ğu
Noun
editduyğu
Declension
editDeclension of duyğu
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | duyğu | duyğular |
genitive | duyğunıñ | duyğularnıñ |
dative | duyğuğa | duyğularğa |
accusative | duyğunı | duyğularnı |
locative | duyğuda | duyğularda |
ablative | duyğudan | duyğulardan |