dúin m
- inflection of dún (“fortress”):
- vocative/genitive singular
- nominative/dative plural
dúin (present analytic dúineann, future analytic dúinfidh, verbal noun dúnadh, past participle dúnta)
- Cois Fharraige form of dún (“to close, shut”)
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
dúinim
|
dúineann tú; dúinir†
|
dúineann sé, sí
|
dúinimid
|
dúineann sibh
|
dúineann siad; dúinid†
|
a dhúineann; a dhúineas / a ndúineann*
|
dúintear
|
past
|
dhúin mé; dhúineas
|
dhúin tú; dhúinis
|
dhúin sé, sí
|
dhúineamar; dhúin muid
|
dhúin sibh; dhúineabhair
|
dhúin siad; dhúineadar
|
a dhúin / ar dhúin*
|
dúineadh
|
past habitual
|
dhúininn / ndúininn‡‡
|
dhúinteá / ndúinteᇇ
|
dhúineadh sé, sí / ndúineadh sé, s퇇
|
dhúinimis; dhúineadh muid / ndúinimis‡‡; ndúineadh muid‡‡
|
dhúineadh sibh / ndúineadh sibh‡‡
|
dhúinidís; dhúineadh siad / ndúinidís‡‡; ndúineadh siad‡‡
|
a dhúineadh / a ndúineadh*
|
dhúintí / ndúint퇇
|
future
|
dúinfidh mé; dúinfead
|
dúinfidh tú; dúinfir†
|
dúinfidh sé, sí
|
dúinfimid; dúinfidh muid
|
dúinfidh sibh
|
dúinfidh siad; dúinfid†
|
a dhúinfidh; a dhúinfeas / a ndúinfidh*
|
dúinfear
|
conditional
|
dhúinfinn / ndúinfinn‡‡
|
dhúinfeá / ndúinfeᇇ
|
dhúinfeadh sé, sí / ndúinfeadh sé, s퇇
|
dhúinfimis; dhúinfeadh muid / ndúinfimis‡‡; ndúinfeadh muid‡‡
|
dhúinfeadh sibh / ndúinfeadh sibh‡‡
|
dhúinfidís; dhúinfeadh siad / ndúinfidís‡‡; ndúinfeadh siad‡‡
|
a dhúinfeadh / a ndúinfeadh*
|
dhúinfí / ndúinf퇇
|
subjunctive
|
present
|
go ndúine mé; go ndúinead†
|
go ndúine tú; go ndúinir†
|
go ndúine sé, sí
|
go ndúinimid; go ndúine muid
|
go ndúine sibh
|
go ndúine siad; go ndúinid†
|
—
|
go ndúintear
|
past
|
dá ndúininn
|
dá ndúinteá
|
dá ndúineadh sé, sí
|
dá ndúinimis; dá ndúineadh muid
|
dá ndúineadh sibh
|
dá ndúinidís; dá ndúineadh siad
|
—
|
dá ndúintí
|
imperative
|
dúinim
|
dúin
|
dúineadh sé, sí
|
dúinimis
|
dúinigí; dúinidh†
|
dúinidís
|
—
|
dúintear
|
verbal noun
|
dúnadh
|
past participle
|
dúnta
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
dúin
- inflection of dún:
- genitive singular (as o-stem)
- dative singular (as s-stem)
Mutation of dúin
radical |
lenition |
nasalization
|
dúin
|
dúin pronounced with /ð(ʲ)-/
|
ndúin
|
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in Old Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.