biurokrata

Borrowed from French bureaucrate. First attested in 1819.^[1]

• IPA^(key): /bju.rɔˈkra.ta/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ata
• Syllabification: biu‧ro‧kra‧ta

biurokrata m pers

1. (derogatory) paper-pusher, bureaucrat

   Synonym: zarękawek

   bezduszny biurokrata ― a soulless paper-pusher

   typowy biurokrata ― a typical paper-pusher

   polscy biurokraci ― Polish paper-pushers

   lokalni biurokraci ― local paper-pushers

   ministerialni biurokraci ― ministerial paper-pushers

   państwowi biurokraci ― state paper-pushers

   partyjni biurokraci ― party paper-pushers

   rządowi biurokraci ― government paper-pushers

   unijni biurokraci ― union paper-pushers

   sztywni biurokraci ― stiff paper-pushers

• biurokrata in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• biurokrata in Polish dictionaries at PWN