bütün

From Proto-Turkic *bütün, a derivation of *büt- (“to end, accomplish; to create, build; to heal; to grow, ripen”), whence also Azerbaijani bütöv (“whole”).

• IPA^(key): /byˈtyn/, [py̥ˈtyn]

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: bü‧tün

bütün (intensive form büsbütün)

1. all

   Antonym: heç bir

   Bütün insanlar azad, hüquq və ləyaqətlərinə görə bərabər doğulurlar.

   All human beings are born free and equal in dignity and rights

   Bu gün gedə bilmərik, çünki bütün yollar bağlıdır.

   We can't go today, because all the roads are closed.

   • 2008, Zəminə Xınalı, Qaçaq İsmayıl dastanı; republished as Tariyel Abbaslı, editor, Zəminə Xınalı Seçilmiş Əsərləri II Cild, Baku: Təknur, 2014, page 247:

     O illər aclıq olduğundan bütün kəndin əhalisi əziyyət çəkirdi.

     In those years, all residents of the village suffered because of the famine.

2. whole, entire, all

   Mən dünən bütün gecəni yatmamışam.

   I didn't sleep all night yesterday.

   Bu dəqiqə bizi bütün dünya izləyir.

   The entire world is watching us at the moment.

• bütünlük (“entirety”)

• bütöv (“entire”)

• “bütün” in Obastan.com.

From Proto-Turkic *bütün. Cognate to Kumyk бютюн (bütün), etc.

bütün

1. all, whole

• https://classes.ru/all-crtatar/dictionary-crtatar-russian-cyr-term-2305.htm

From Ottoman Turkish بوتون (bütün), from Proto-Turkic *bütün, a derivation of *büt- (“to end, accomplish”).

• IPA^(key): /byˈtyn/
• Hyphenation: bü‧tün

• Audio:

  (file)

bütün (intensive form büsbütün)

1. entire, complete

   O olay bütünüyle bir rezaletti. ― That event was a complete disgrace.

2. all

   Bütün gece çalıştım. ― I worked all night.

3. (money) not divided into small coins, a whole (banknote etc.)

bütün (definite accusative bütünü, plural bütünler)

1. something unitary; having the quality of oneness.

• tüm (all, entire)
• tükel (all, entire, total)

• “bütün”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu