[go: up one dir, main page]

Latin

edit

Etymology

edit

From ante- (before) +‎ veniō (come).

Pronunciation

edit

Verb

edit

anteveniō (present infinitive antevenīre, perfect active antevēnī, supine anteventum); fourth conjugation, impersonal in the passive

  1. to come before, arrive first, get the start of; anticipate
  2. (figuratively, rare) to exceed, surpass, excel

Conjugation

edit
   Conjugation of anteveniō (fourth conjugation, impersonal in passive)
indicative singular plural
first second third first second third
active present anteveniō antevenīs antevenit antevenīmus antevenītis anteveniunt
imperfect anteveniēbam anteveniēbās anteveniēbat anteveniēbāmus anteveniēbātis anteveniēbant
future anteveniam anteveniēs anteveniet anteveniēmus anteveniētis antevenient
perfect antevēnī antevēnistī antevēnit antevēnimus antevēnistis antevēnērunt,
antevēnēre
pluperfect antevēneram antevēnerās antevēnerat antevēnerāmus antevēnerātis antevēnerant
future perfect antevēnerō antevēneris antevēnerit antevēnerimus antevēneritis antevēnerint
passive present antevenītur
imperfect anteveniēbātur
future anteveniētur
perfect anteventum est
pluperfect anteventum erat
future perfect anteventum erit
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present anteveniam anteveniās anteveniat anteveniāmus anteveniātis anteveniant
imperfect antevenīrem antevenīrēs antevenīret antevenīrēmus antevenīrētis antevenīrent
perfect antevēnerim antevēnerīs antevēnerit antevēnerīmus antevēnerītis antevēnerint
pluperfect antevēnissem antevēnissēs antevēnisset antevēnissēmus antevēnissētis antevēnissent
passive present anteveniātur
imperfect antevenīrētur
perfect anteventum sit
pluperfect anteventum esset,
anteventum foret
imperative singular plural
first second third first second third
active present antevenī antevenīte
future antevenītō antevenītō antevenītōte anteveniuntō
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives antevenīre antevēnisse anteventūrum esse antevenīrī anteventum esse
participles anteveniēns anteventūrus anteventum anteveniendum,
anteveniundum
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
anteveniendī anteveniendō anteveniendum anteveniendō anteventum anteventū
edit

Descendants

edit
  • Spanish: antevenir

References

edit
  • antevenio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • antevenio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • antevenio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.