[go: up one dir, main page]

Polish

edit

Etymology

edit

From cap +‎ -ić.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈt͡sa.pit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -apit͡ɕ
  • Syllabification: ca‧pić

Verb

edit

capić impf

  1. (intransitive, colloquial) to stink
    Synonyms: śmierdzieć, cuchnąć

Conjugation

edit
Conjugation of capić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive capić
present tense 1st capię capimy
2nd capisz capicie
3rd capi capią
impersonal capi się
past tense 1st capiłem,
-(e)m capił
capiłam,
-(e)m capiła
capiłom,
-(e)m capiło
capiliśmy,
-(e)śmy capili
capiłyśmy,
-(e)śmy capiły
2nd capiłeś,
-(e)ś capił
capiłaś,
-(e)ś capiła
capiłoś,
-(e)ś capiło
capiliście,
-(e)ście capili
capiłyście,
-(e)ście capiły
3rd capił capiła capiło capili capiły
impersonal capiono
future tense 1st będę capił,
będę capić
będę capiła,
będę capić
będę capiło,
będę capić
będziemy capili,
będziemy capić
będziemy capiły,
będziemy capić
2nd będziesz capił,
będziesz capić
będziesz capiła,
będziesz capić
będziesz capiło,
będziesz capić
będziecie capili,
będziecie capić
będziecie capiły,
będziecie capić
3rd będzie capił,
będzie capić
będzie capiła,
będzie capić
będzie capiło,
będzie capić
będą capili,
będą capić
będą capiły,
będą capić
impersonal będzie capić się
conditional 1st capiłbym,
bym capił
capiłabym,
bym capiła
capiłobym,
bym capiło
capilibyśmy,
byśmy capili
capiłybyśmy,
byśmy capiły
2nd capiłbyś,
byś capił
capiłabyś,
byś capiła
capiłobyś,
byś capiło
capilibyście,
byście capili
capiłybyście,
byście capiły
3rd capiłby,
by capił
capiłaby,
by capiła
capiłoby,
by capiło
capiliby,
by capili
capiłyby,
by capiły
impersonal capiono by
imperative 1st niech capię capmy
2nd cap capcie
3rd niech capi niech capią
active adjectival participle capiący capiąca capiące capiący capiące
contemporary adverbial participle capiąc
verbal noun capienie

Further reading

edit
  • capić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • capić in Polish dictionaries at PWN