เผ็ด

Inherited from Proto-Southwestern Tai *pʰetᴰˢ¹ (“hot; peppery; pungent”). Cognate with Northern Thai ᨹᩮᩢ᩠ᨯ, Lao ເຜັດ (phet), Lü ᦵᦕᧆ (ṗhed), Tai Dam ꪹꪠꪸꪒ, Shan ၽဵတ်း (pháet), Tai Nüa ᥚᥥᥖᥱ (phět), Phake ၸိတ် (phit), Ahom 𑜇𑜢𑜄𑜫 (phit).

เผ็ด • (pèt) (abstract noun ความเผ็ด)

1. spicy; hot; pungent; peppery.
   • สถาบันภาษาไทย, กรมวิชาการ, กระทรวงศึกษาธิการ (2000) ประชุมโคลงโลกนิติ (in Thai), Bangkok: สถาบันภาษาไทย, กรมวิชาการ, กระทรวงศึกษาธิการ, →ISBN, page 103

     พริกเผ็ดใครให้เผ็ด ฉันใด หนามย่อมแหลมเองใคร เซี่ยมให้ จันทน์กฤษณาไฉน ใครอบ หอมฤๅ วงศ์แห่งนักปราชญ์ได้ เพราะด้วยฉลาดเอง

     prík pèt krai hâi pèt · chǎn dai · nǎam yɔ̂m lɛ̌ɛm eeng krai · sîiam hâi · jan grìt-sà-nǎa chà-nǎi · krai òp · hɔ̌ɔm rʉʉ · wong hɛ̀ng nák-bpràat dâai · prɔ́ dûai chà-làat eeng

     Just like chillies [that are] hot [by themselves] without anyone ordering them to be hot, thorns are sharp by themselves without having been sharpened by anyone. Has anybody scented sandalwood or lign aloes with perfume? The race of scholars is knowledgeable because of the intelligence [of these people] themselves.

2. (of certain substances, as mouthwash, etc) producing a burning or tingling sensation on the tongue.
3. (neologism, figurative, slang) hot; sexy.