дала

 

Compare Old Turkic [script needed] (tala, “steppe”).

• IPA^(key): [dɑˈɫɑ]
• Hyphenation: да‧ла

дала • (dala)

1. (geography) steppe; prairie

   Дала үҫемлектәре.

   Dala üśemlektəre.

   Steppe / prairie plants.

   Әсә күңеле — балала, бала күңеле — далала.

   Əsə küñele — balala, bala küñele — dalala.

   The mother's soul is in (her) child, the child's soul is in the steppe.

   Алыҫ ҡаҙаҡ далаһында үткән һинең көндәрең.

   Alıś qaźaq dalahında ütkən hineñ köndəreñ.

   Your days have passed in the remote Kazakh steppe.

• IPA^(key): [ˈdaɫɐ]

да́ла • (dála) f

1. indefinite feminine singular past active aorist participle of дам (dam)

Inherited from Proto-Nakh *dalaᶰ (“to die”).

дала • (dala)

1. to give

дала • (dala)

1. to die

From Proto-Mongolic *dalai, compare Mongolian далай (dalaj).

• IPA^(key): /daˈla/

дала • (dala) (Clear script spelling ᡑᠠᠯᠠᡅ (dalai), plural далас)

1. ocean; sea

дала • (dala) (Clear script spelling ᡑᠠᠯᠠᡅ (dalai))

1. many, a lot of

   Synonyms: олн (oln), кесг (kesg)

Compare Old Turkic [script needed] (tala, “steppe”).

дала • (dala)

1. (geography) steppe, prairie
2. yard (place outside the house)

• далалы (dalaly)
• далалық (dalalyq)

• IPA^(key): [dɐˈɫa]
• Rhymes: -a

дала́ • (dalá)

1. feminine singular past indicative perfective of дать (datʹ)

• IPA^(key): [ˈdaɫə]

да́ла • (dála) m inan

1. genitive singular of дал (dal)

дала • (dala)

1. steppe

• IPA^(key): [dɐˈɫa]

дала́ • (dalá)

1. feminine singular past perfective of да́ти (dáty)